Metro: Exodus na Playstation 4 - praktyczne wrażenia z e3 2018

Spisu treści:

Nowe początki
W zimę
Wybór czy brak wyboru?
Ogólny
Kiedy mogę również rozpocząć exodus?
Potrzebujesz kierunku?

Po kilku latach milczenia Metro: Exodus wyłonił się ze swojego bunkra nuklearnego i jest gotowy do kontynuowania historii pierwotnie wymyślonej w powieściach Dmitrija Głuchowskiego. Jego przyczepy do tej pory obiecywały trudny system zbierania i wytwarzania, niezbędny do napędzenia walki w grze, ale jest o wiele więcej.

Na E3 2018 poszedłem bezpośrednio z Metro: Exodus i dowiedziałem się więcej o obietnicach wolności dla gracza, aby wybrać własną ścieżkę. Zamiast oferować drzewa dialogu za dobro lub zło, Metro chce, aby twoje działania miały znaczenie. Czy jesteś twórcą pokoju? Odkrywca? A może bezduszny zabójca? Czasami możesz chcieć być jednym z nich, ale wybory przed nimi nie zawsze są od razu oczywiste.

Nowe początki

Metro: Exodus rozgrywa się dwa lata po Metro: Last Light i 23 lata po masowej wojnie nuklearnej, która doprowadziła Rosję do zdewastowanego wraku. Wcielasz się w Artema, który dołączył do Spartańskich Strażników podczas ich exodusu z Moskwy w pociągu o nazwie Aurora, mając nadzieję na znalezienie miejsca do odbudowy gdzieś na wschodzie. Historia trwa cały rok ich podróży, zaczynając od ostrej nuklearnej zimy i kontynuując każdy z czterech sezonów.

Mogłem swobodnie eksplorować ogromny obszar, tak jak lubiłem, ze świadomością, że niektóre rzeczy, takie jak tekstury lub kolizje, mogą być niedokończone.

Moje demo miało miejsce podczas spotkania o nazwie The Bridge, w którym zawalił się tytułowy punkt orientacyjny, a grupy ludzi (wrogo? Nie?) Biwakowały na torze. Aby ominąć przeszkody, nasz inżynier musiał trochę popracować w pociągu, więc wysłano mnie na pustynię, aby ustalić, czy pobliscy osadnicy są przyjaciółmi czy wrogami. Ale gdybym nie chciał iść tą drogą, nie musiałbym!

Demo, które otrzymałem, zostało zakwalifikowane przez prezenterów, było czymś innym: zamiast wąsko skoncentrowanego i dopracowanego demo małego segmentu, mogłem swobodnie eksplorować ogromny obszar, jak mi się podobało, ze świadomością, że niektóre rzeczy, takie jak tekstury lub kolizje mogą być niedokończone. Nawet z kwalifikatorem świat wyglądał uroczo, śnieżnie i różnorodnie, mimo ponurego terenu, chociaż natknąłem się na długie ekrany ładowania i pewne problemy z kolizją, jak obiecałem. Jednak nie przejmuję się tymi frontami. Metro jest rzekomo ukończone, a zespół ma osiem miesięcy na uruchomienie polskiego, polskiego, polskiego.

W zimę

Lubię robić to, co mi powiedziano, więc po tym, jak moja partnerka Anna krzyknęła na mnie, że zignorowałem cel, odwróciłem się i podążyłem za nią do opuszczonych domów, zbierając po drodze trochę materiałów rzemieślniczych. Nigdy nie grałem w grę Metro, z przyjemnością stwierdziłem, że walka nie odbywała się dosłownie na każdym ostatnim zakręcie, chociaż musiałem zachować czujność. W Metro chodzi tak samo o tym, jak decydujesz się na interakcję z tymi, których napotykasz, jak o walce z koszmarami pustkowia lub tymi, którzy chcą cię powstrzymać przed ukończeniem twoich celów, o czym wkrótce się przekonam.

W Metro: Exodus możesz wiele przebrnąć, ale możesz także podchodzić do sytuacji z różnych punktów widzenia.

Po wejściu do małej łódki (nie pływaj w metrze, zaufaj mi) i wiosłowaniu po niewielkim akwenie doszedłem do dziwnego, zrujnowanego kościoła, w którym powiedziano mi, że wszystko będzie dobrze, jeśli przyjdę w spokoju. Założyłem broń zgodnie z przepisami. W Metro: Exodus możesz wiele przebrnąć, ale możesz także podchodzić do sytuacji z różnych punktów widzenia. Po odłożeniu broni powoli poprowadziłem łódkę na dziwną nabożeństwo kościelne, gdzie zgromadzenie podążyło za pastorem w obskurnej technologii głośnymi śpiewami.

Gdy jednak zbliżyłem się do miejsca do dokowania, wszystko się zmieniło. Weszła mała dziewczynka i krzyknęła do zboru, że się mylą i że nie chce im uwierzyć, po czym zbiegła po schodach. Moja łódź nagle została zamknięta między dwoje opuszczonych drzwi, a ja zostałem zmuszony do zejścia na ląd i ścigania dziewczyny po schodach. Nie byłam do końca pewna, czy zbór zamierzał mnie uwięzić, był wściekły na dziewczynę, czy też podjąłem zły wybór, ale ruszyłem w górę i spotkałem dziecko i jej matkę, które desperacko potrzebowały pomocy uciec od dziwnego kultu, w którym się znajdowali. Powiedziano mi, żebym najpierw uciekł, ale w związku z wrogim związkiem byłoby to trudne zadanie.

Wybór czy brak wyboru?

W tym momencie czułem, że nie mam wyboru, jak walczyć. Walka z bronią jest solidna w Metrze, a po drodze otrzymałem kilka różnych rodzajów broni, ale jeśli nie aktywnie zbierasz materiały rzemieślnicze, aby ulepszyć swój sprzęt i stworzyć więcej amunicji, będziesz miał zły czas … tak jak ja. Skończyło mi się amunicja, kiedy zabiłem wystarczającą liczbę wrogów, aby zmusić wszystkich do poddania się, więc nie musiałem się martwić, czy zabić pozostałych wrogów, teraz na kolanach i błagających o litość. W końcu znalazłem nową łódź, z której można uciec i wyruszyłem, Anna zapewniła mnie przez radio, że zaopiekuje się dziewczynką i jej matką.

Gdy ponownie zbliżyłem się do Aurory, zostałem ułaskawiony przez wielkiego zmutowanego morskiego potwora, który wyskoczył z głębin i próbował wywrócić moją łódź. Nie mając już amunicji, myślałem na pewno, że już po wszystkim, ale zostałem wyciągnięty z wody przez innego towarzysza i wskazany w kierunku Aurory na lądzie. Tam poznałem matkę i córkę, które były w stanie przekazać mi wskazówki dojazdu do miasta do inżyniera, który mógłby naprawić pociąg, czyli o tym, w którym momencie skończyło się moje demo.

Ogólny

Mam wrażenie, że ledwo posmakowałem Metro: Exodus, i że mój brak doświadczenia z innymi grami z tej serii mógł mnie trochę zranić. Spędziłem dużo czasu, po prostu bezcelowo próbując zrozumieć mój cel, który czasami można po prostu przypisać do wersji demonstracyjnej, ale może być również wynikiem gęstości gry. Rozglądając się po zaśnieżonym świecie, w którym wpadłem, w ciągu kilku minut zobaczyłem wiele ważnych zabytków i kilka mniejszych, a gdybym udał się do któregokolwiek z nich zamiast do dziwnego kościoła, mógłbym spotkać zupełnie inną historię (prawdopodobnie podczas rysowania gniewu mojego szefa na Aurorze). Chciałbym dowiedzieć się więcej o tym, jak podejmowanie decyzji i eksploracja wpływają na różne rzeczy, ponieważ to właśnie one wyróżniają Metro: Exodus, a nie jego dość standardowy, jeśli walka wyczerpująca zasoby.