W ubiegłym tygodniu, w wieku 94 lat, moja babcia Annette zmarła. To było spokojne przejście, we śnie, po krótkiej chorobie. Jestem za to wdzięczny. W swoim życiu była matką i żoną, której empatia i cierpliwość były bezdenne; hojna przyjaciółka i orędowniczka otaczających ją osób; oraz błyskotliwy i wielokrotnie nagradzany nauczyciel chemii.
Kiedy miałem 12 lat, wyemigrowała z Południowej Afryki do Kanady, aby być bliżej swojej rodziny, z której wszyscy opuścili niespokojny naród wiele lat wcześniej. Urodziłem się tam i spędziłem wiele moich kształtujących dni w jej salonie, bawiąc się pociągami i budując puzzle, które na mnie rzuciły z zapałem, który dopiero teraz zdaję sobie sprawę, że zrodził się z zamiłowania do rozwiązywania problemów, logiki i zaciekłe pragnienie ujrzenia brwi, gdy zbliżałem się do rozwiązania. Bardzo ją kochałem.
W czasie mojej nieobecności w szkole prowadziłem korespondencję e-mailową z babcią, którą zawsze będę wdzięczny. Kiedy odkryła, że może utrzymywać kontakt ze swoimi przyjaciółmi i rodziną w Australii, Anglii, Stanach Zjednoczonych i innych krajach bez konieczności siedzenia przez cały dzień przez telefon (chociaż raz straciła większość swojego wzroku, telefon wrócił do swojej pozycji sprzed AOL w swoim życiu) zabrała się do komputera, a Google, z zapałem zwykle zarezerwowanym dla pierwszych użytkowników. Na piśmie opowiedziałem jej o moich zajęciach i przyjaciołach, mojej miłości do języka angielskiego i zmaganiu się z edukacją naukową - w szczególności chemią. W jednej rozmowie zaproponowała mi radę, która ukształtowała moje życie:
Nie musisz być naukowcem. Nie musisz kochać nauki przyrodniczej. Ale musisz zrozumieć i docenić sposoby, dzięki którym twoje życie jest możliwe.
Siedząc w jej salonie jako dziecko, przeglądałem jeden konkretny tom jej encyklopedii: układ okresowy. Kiedy miałem sześć lat, znałem każdy znany element i jego właściwości, a także niezliczone sposoby, w jakie się ze sobą kojarzyły i zwalczały. Pod jej opieką czciłem uniwersalne rzeczy, które składają się na nas samych, nasze rzeczy i cały świat i chciałbym myśleć, że moja wybrana kariera, niezwykła hybryda języka i nauki, ma swoje źródło w jej zdolnościach.
Myślałem o tym io niej, kiedy w tym tygodniu zrobiłem cyfrowe zdjęcia jej fizycznych wspomnień, przechowując je w serwisie, który obiecuje zarchiwizować i umożliwić przeszukiwanie wszystkich elementów mojego życia, a co za tym idzie, jej wybranych. Mogę otworzyć Gmaila i odwołać się do naszych niezliczonych rozmów (i często to robię) lub Zdjęć Google, aby zerknąć na kobietę, która na wiele sposobów ukształtowała łuk mojego życia.
Dla mnie jednak nie jest to opowieść o tym, jak technologia ułatwia jej przywołanie, niż o tym, jak pomimo stromej krzywej uczenia się, żarliwie dążyła do swoich jednoczących właściwości społecznych, aby nadal być ciekawą, hojną, cudowną kobietą, którą była do momentu jej śmierci.
Kilka dodatkowych notatek z tygodnia:
- Nowa Xperia XZ Premium firmy Sony jest prawdopodobnie najlepszym telefonem firmy, ale będzie musiała nieco obniżyć cenę, zanim wskoczę na pokład.
- Jestem naprawdę podekscytowany OnePlus 5. Jeśli posłuchasz podcastu z tego tygodnia, usłyszysz moje przemyślenia, dlaczego uważam, że będzie to znacznie większa oferta niż tylko ulepszony OnePlus 3T z podwójnymi kamerami.
- Ciekawe, jak USA twierdzą, że pomimo utrzymujących się aktualizacji sieci i podniesienia gigabitowego LTE, Stany Zjednoczone są daleko w tyle za wieloma rynkami wschodnimi, jeśli chodzi o prędkości bezprzewodowe.
Pokój i miłość w tym tygodniu, ludzie.
-Daniel
