Spisu treści:
Na półkuli północnej panuje pora roku, od ciepłej i rozkosznej do chłodnej i energicznej, co oznacza, że nadszedł czas, aby dowiedzieć się więcej o problemach z czujnikami odcisków palców w smartfonach. Może to wydawać się niewygodne, ale istnieje powód, dla którego czujnik odcisków palców może wydawać się działać słabo w chłodne dni, a dotyczy to zwłaszcza czujników odcisków palców na wyświetlaczu. Nie jest to jednak zły powód. To jest z założenia.
Zimno zmienia rzeczy
Prawdopodobnie wszyscy słyszeliśmy, że ciepło powoduje, że rzeczy się rozszerzają, a zimno powoduje, że się kurczą. Zimne powietrze zatrzymuje również mniej wilgoci, co może powodować, że coś porowatego, np. Czubków palców, wyschnie, co oznacza, że będziesz spędzać więcej czasu z rękami w rękawiczkach lub kieszeni, w której mogą żyć kłaczki i brud. Wszystkie te trzy rzeczy są trudne do pokonania przez czujnik odcisków palców.
Nawet czujnik pojemnościowy może mieć problemy w chłodne dni.
Czujniki pojemnościowe, takie jak to, co widzimy w Galaxy Note 9 lub Pixel 3, stały się o wiele lepsze niż kiedyś - iPhone 5S miał świetny czujnik na swój dzień, ale pierwsza zima po wydaniu zobaczyła powódź skarg. Na czujniku pojemnościowym kondensatory elektryczne są wbudowane w matrycę, która pozwala „zobaczyć”, gdzie są spirale i grzbiety odcisku palca, ponieważ wszystkie zaangażowane części przewodzą prąd. Zastosowane algorytmy sprzętowe i programowe zostały udoskonalone, a stosowanie czujnika pojemnościowego na zimno może być równie skuteczne, jak wtedy, gdy jest gorąco, mimo że końce palców nie są takie same. Inżynierowie są w stanie zrekompensować suchą popękaną skórę, skurczone grzbiety palców, a nawet mikroskopijne kawałki kłaczków i brudu z kieszeni przylegających do szorstkich i popękanych spiral.
Chociaż może się okazać, że pojemnościowy czujnik odcisków palców w Note 9 jest nieco mniej dokładny w grudniu niż w czerwcu, czujnik na wyświetlaczu w OnePlus 6T lub Mate 20 Pro ma znacznie większy potencjał awarii z powodu technologii używany.
Czytać między wierszami
Widzieliśmy kilka telefonów z Vivo, Huawei, a teraz OnePlus używa wbudowanego czujnika odcisków palców i jak dotąd wszystkie były czujnikami optycznymi i zbudowane głównie w ten sam sposób. Optyczny czujnik odcisków palców jest umieszczony pod warstwą OLED na ekranie, jasne światło świeci między poszczególnymi pikselami w obszarze, w którym należy umieścić palec, i wszystko w tym obszarze jest skanowane. Z wahaniem stwierdzam, że robi zdjęcie odcisku palca, ponieważ nie gromadzi danych w żaden sposób, który można odtworzyć jako rysunek lub zdjęcie - buduje zestaw punktów danych na podstawie dokładnie tego, co może zobaczyć podczas skanowania.
Dane te są następnie umieszczane w urządzeniu zaprojektowanym do działania jako zaufany posiadacz klucza. Aplikacja lub ekran blokady telefonu może poprosić o klucze, a następnie właściciel klucza poprosi o zeskanowanie palca, a jeśli pasuje, to zapewni dostęp. Najważniejszą cechą tego lub innego rodzaju zabezpieczenia biometrycznego jest to, że jest on zbudowany tak, aby skaner nie dał się oszukać. To ważna część tego wszystkiego i chociaż podoba nam się wygoda skanowania czubka palca, o wiele ważniejsze jest to, że działa tylko wtedy, gdy ma działać.
Ciekawostka: ciało ludzkie kurczy się, gdy stygnie, aż osiągnie 4 ° C, a następnie rozszerza się, gdy zamarza, ponieważ ma ponad dwie trzecie wody.
Teraz wyobraź sobie, że właśnie dostałeś nowy OnePlus 6T i ciesz się, że go skonfigurujesz i zaczniesz go używać. Prawdopodobnie usiadłeś i dodałeś kilka krytycznych aplikacji, zalogowałeś się na kilka kont i skonfigurowałeś odcisk palca lub dwa. Właśnie to robimy. Kupowanie nowego telefonu to świetna zabawa. Później, po godzinie joggingu lub dniu w miejscu pracy, palec nie odblokuje telefonu. Nie jest to rzadkie i nieoczekiwane, a dzieje się tak, ponieważ telefon nie uważa, że to twoje palce. Zimne palce kurczą się (oprę tutaj nisko wiszący owoc) i wysycham, co powoduje, że krawędzie wypukłych linii odcisku palca zmieniają zarówno rozmiar, jak i kształt oraz pękają i strzępią się.
Podczas gdy technologia kryjąca się za pojemnościowymi czujnikami linii papilarnych była w stanie przewidzieć i obejść większość tych problemów, czujniki optyczne tego nie zrobiły. Jeszcze. A to z powodu tak zwanego wskaźnika fałszywie dodatniej akceptacji - niewielki ułamek procentowy, że czujnik biometryczny jest zły i mówi tak, kiedy powinien był powiedzieć „ nie”.
Nie znaczy nie
Biometria jest trudna. Najlepiej byłoby, gdyby współczynnik podziału między akceptowaniem fałszywych odczytów jako pozytywnych a prawdziwych jako negatywnych był najważniejszy i powinien wynosić znacznie poniżej 0, 05% (jeden na dwa tysiące). Ale tam, gdzie stosuje się indywidualne wyzwanie biometryczne, jest bardzo ważne. Niektóre przedmioty, takie jak sejf lub drzwi wewnętrzne, mogą chronić coś o wysokiej wartości, a osoba, która chce uzyskać dostęp, może zostać zobowiązana do oczekiwania w rozsądnym czasie na zebranie i przetworzenie danych. Inne są dokładnie odwrotne. Policjant ze sprytną bronią potrzebuje swojej broni, aby była gotowa, gdy jest potrzebna, i może nie mieć czasu na długie wyzwanie, więc blokada biometryczna o wyższym wskaźniku fałszywie pozytywnej akceptacji jest używana jako ostatnia linia obrony.
Nasze smartfony mieszczą się w środku. Informacje w nich zawarte mogą być dla niektórych bardzo cenne (jeśli brzmi to jak Ty, lepszym rozwiązaniem jest sześciocyfrowy kod PIN), ale dla większości ludzi szybki dostęp jest bardzo ważny. Firmy produkujące telefony muszą zrównoważyć odpowiedni poziom bezpieczeństwa - fałszywe odczyty nie są akceptowane - z odpowiednią prędkością - odblokowanie telefonu nie zajmuje 15 sekund. Trudno to zrobić, ale spojrzenie na OnePlus 6T pokazuje nam, że jest to możliwe, nawet w przypadku szklanego czujnika optycznego. Dopóki nie zmienimy wprowadzanego zestawu danych, przedstawiając skurczony, suchy, popękany i brudny palec, który bardzo różni się od wygodnego palca, który początkowo konfigurowaliśmy.
Z niecierpliwością czekamy 5 sekund na odblokowanie telefonu. Firmy, które je informują.
OnePlus, Vivo lub jakakolwiek inna firma używająca wbudowanych czujników linii papilarnych może wysłać aktualizację, która to wszystko zniknie, ale oszukiwanie czujnika ze zdjęciem lub palcem innej osoby byłoby znacznie łatwiejsze. Mogliby również upewnić się, że to się nigdy nie zdarzy - nawet ja mogę zbudować skaner linii papilarnych, który nigdy nie będzie w stanie dopasować i nigdy nie zadziała. Właściwe wyważenie jest najtrudniejsze, a wraz z dojrzewaniem technologii i firmami, które były pionierami jej wykorzystania, stają się coraz lepsi w pisaniu oprogramowania, które je obsługuje, sytuacja ulegnie poprawie.
Tymczasem dlaczego nie zrobić zestawu „ciepłych, wewnętrznych dłoni” odcisków palców i zestawu zimnych odcisków „zewnętrznych dłoni”, aby pomóc sobie w tym?
