Uwielbiam ładowanie bezprzewodowe i używam go w takiej lub innej formie od Nexusa One, kiedy musieliśmy użyć tego ohydnego zamiennika tylnej płyty, aby wykonać zadanie. Podczas gdy nerdkie części mnie nie mogły czekać na ładowanie bezprzewodowe, reszta mojego mózgu wiedziała, że to się wkrótce nie stanie.
Nawet teraz, wiele lat później, z dziesiątkami urządzeń obsługujących tę technologię, bezprzewodowe ładowanie jest nadal bardzo marginalną rzeczą, która nie osiągnęła nawet takiego tempa, na jaki zasługuje. Kiedy pojawił się post na forach z pytaniem, dlaczego podwójna bezprzewodowa implementacja ładowania Samsunga w Galaxy S6 i Galaxy S6 edge była wielką sprawą i czy było coś, o co można się martwić, wydawało się to dokładniejszym wyjaśnieniem tego, co jest stało się konieczne na tych nowych telefonach.
W większości przypadków, gdy użytkownicy Androida myślą o ładowaniu bezprzewodowym, myślą o Qi. Google już od jakiegoś czasu dodaje ładowanie Qi w swoich urządzeniach Nexus, a Qi jest standardem stosowanym w większości urządzeń z Androidem obsługujących ładowanie bezprzewodowe. W rezultacie większość użytkowników Androida, którzy lubili ładowanie Qi w ciągu ostatnich kilku lat, byłaby całkowicie szczęśliwa, gdyby ładowanie Qi stało się światowym standardem, a wszystko inne po prostu zniknęło. Nie do końca tak się dzieje. Istnieje inna platforma ładowania bezprzewodowego o nazwie PMA, która jest obsługiwana przez oddzielną grupę firm i zawiera funkcje, które są znacznie bardziej przydatne dla firm, które oferowałyby ładowanie bezprzewodowe w swoich obiektach niż ładowanie Qi. W efekcie mamy dwa sztucznie niezgodne formaty, które próbują tego samego, co jest atrakcyjne dla dwóch zupełnie różnych grup.
