Spisu treści:
Seria Galaxy Note zawsze była związana z produktywnością, kreatywnością i funkcjonalnością. Chodzi o robienie rzeczy, o posiadanie mocy, aby to zrobić. Dlatego linia Note zawsze starała się zachować najwyższy poziom odwagi, aby nadążyć za wszystkimi rzeczami, o których wie, że chcesz z tym zrobić. W tym tygodniu wprowadzamy kilka nowych wydań do rodziny Note. Ale jak dobrze przetrwała ta spuścizna? Spoglądamy wstecz na notatki z przeszłości i najnowszego następcę linii Note.
Galaxy Note
Oryginalna Note miała ekran 5, 3 ", który wydawał się wówczas absurdalnie duży, ale teraz jest o standard dla smartfonów z Androidem. I ten absurdalnie duży ekran zawierał pierwszy ekran HD SuperAMOLED, o rozdzielczości nieco ponad 720p przy 1280 na 800. W środku był dwurdzeniowy procesor, Qualcomm lub Exynos, z 1 GB pamięci RAM i 16 GB pamięci, którą można podwoić za pomocą karty microSD. Wszystko to było zawarte w ogromnej czarnej płycie, która była zgodna z projektem międzynarodowego Galaxy S2 i chociaż nie był wyjątkowo ciężki, wciąż był nieporęczny i prawie niemożliwy do użycia jedną ręką.
W tej masywnej płycie była również zapakowana ogromna bateria, która według naszej oryginalnej recenzji mogła trwać 24 godziny na jednym ładowaniu, jeśli nie szalejesz, kręcąc wideo aparatem 8MP. Na marginesie, jeśli szukasz kilku śmiechu i pewnej perspektywy, jak daleko zaszliśmy w ciągu ostatnich kilku lat, przeczytaj komentarze na końcu tej recenzji.
Zestaw S-Pen był fajny, ale trzymaliśmy go przez większość czasu i po prostu użyliśmy starych dobrych palców. TouchWiz był… TouchWiz, który choć jeszcze się nie znudziło w tym momencie, wciąż nie był idealny dla urządzenia tej wielkości. Notatka została dostarczona z Piernikiem, ale widziała stałe (choć trochę powolne) aktualizacje do Jelly Bean, co pojawiło się w naszej kolejnej Nucie.
Galaxy Note 2
Note 2 czerpał swą konstrukcję z S3 tak, jak jego poprzednik z S2, co oznaczało, że był błyszczący, błyszczący i zawsze bardzo mocny. Samsung zwiększył rozmiar do 5, 5 cala w tym samym obszarze dzięki przycinaniu ramki, ale faktycznie upuścił kilka pikseli, wybierając dokładnie rozdzielczość 720p zamiast niewygodnej 1280 na 800 oryginalnej notatki. Wewnątrz ponownie podwoiliśmy rdzenie do czterordzeniowego procesora 1, 3 GHz, ponownie Qualcomm lub Exynos, w zależności od twojego wariantu. Dostaliśmy podwójną pamięć RAM i wybór wbudowanej pamięci, co dało nam więcej miejsca na tworzenie, które mieliśmy robić na urządzeniu, a urządzenie wykorzystało wszystkie te najnowocześniejsze specyfikacje (i Project Butter z Jelly Bean) biegać jak dobrze, masło. NFC i dwuzakresowe Wi-Fi AC zostały zakopane w jelitach urządzenia, ale dwuzakresowe nie było jeszcze powszechnie używane (a AC wciąż zaczyna działać), a Portfel Google jest zablokowany dla prawie wszystkich, NFC został przeniesiony do S-Beam.
I podczas gdy S-pen nadal pozostawał w kaburze dość długo, kiedy wyszedł, urządzenie rozpoznało go i zgromadziło zasoby, aby lepiej z niego korzystać, takie jak Page Buddy. Otrzymaliśmy również nowe funkcje, które wykrywały pióro S, gdy unosiłeś go nad ekranem, jak mysz na pulpicie, a pismo odręczne na Note 2 było teraz wystarczająco dokładne, aby zagwarantować, że rzeczywiście z niego korzystasz (choć nie było jeszcze całkiem idealne).
Prawdziwy klejnot w Note 2 nie pojawił się aż do OTA, a była to obsługa wielu okien, pozwalająca niektórym aplikacjom na korzystanie z tego cudownego miejsca na ekranie i zrobienie więcej. Nadal chcielibyśmy, aby trafiło to na więcej urządzeń. Ale TouchWiz wciąż był TouchWiz i chociaż nie mogliśmy zaprzeczyć liczbie funkcji oferowanych przez TouchWiz i pakiet S-Pen, to był bałagan.
Aparat tutaj był prawie taki sam jak S3, który w tym czasie był najlepszy, jaki można było znaleźć na smartfonie z Androidem. W połączeniu z większym ekranem i genialnym filmem HD, który można na nim nagrać, nietrudno zrozumieć, dlaczego Note 2 znalazł dobre miejsce dla matek piłkarskich, które mogły go wykorzystać do katalogowania chwil w życiu ich najmłodszych. Był za duży na kieszenie mamuskich jeansów, ale i tak nosili telefon w torebce. Mogliby także przekazać tybetańskie urządzenie jak miniaturowy tablet do oglądania filmów lub grania w gry, podczas gdy mama cicho przepychała je po sklepie spożywczym do koszyka.
Pełna recenzja Galaxy Note 2
Galaxy Note 3
Kolejna nuta dała nam kolejny skok do 5, 7, podobnie jak flagowiec, na którym był oparty, przekroczył próg 5 cali. Note 3 nie był tak okrągły jak jego poprzednik, ani też nie był tak błyszczący. To było bardziej płaskie, bardziej pudełkowate, bardziej industrialne i profesjonalne. W końcu był to telefon, który pomógł ci to zrobić, cokolwiek to było. To powiedziawszy, industrialny wygląd został nieco zdradzony przez plastikową ramkę ze sztucznego tworzywa i tylną część ze sztucznej skóry. Dla niektórych, którzy wyglądali dobrze, dla innych wydawało się to po prostu tanie.
I umieścił większe specyfikacje i lepsze oprogramowanie w nieco mniejszym pakiecie, ponieważ ekran 5, 7 "1080p został wciśnięty w twarz tego samego rozmiaru co Note 2 (i oryginalna Note, jeśli chodzi o tę sprawę) oraz o milimetr cieńszy korpus. Nadal mieliśmy czterordzeniowy procesor, ale prędkość została zwiększona do 2, 3 GHz, a my wciąż mieliśmy wariant Snapdragon i Exynos w zależności od twojego regionu / wariantu operatora. Zostaliśmy uderzeni do 3 GB pamięci RAM, co było dobre, ponieważ bez tego telefon prawdopodobnie zakrztusiłby się wszelkim dodatkowym oprogramowaniem, które Samsung wrzucił do TouchWiz, starając się zrobić wszystko, nawet dzięki ulepszeniom baterii dostarczanym z Androidem Jelly Bean 4.3.
Note 3 był wyposażony w baterię 3200 mAh, niewielki guz, który nie był tym, czego można się spodziewać po wszystkich dodatkowych pikselach i bajtach, które wcisnęły w telefon. Było jednak dobrze, aby utrzymać ładunek przez cały dzień przy regularnym użytkowaniu. Jest to także pierwszy telefon z portem microUSB 3.0, który zapewnia szybsze czasy przesyłania po podłączeniu do komputera (powiedzmy, że jest to rootowanie), a także szybsze czasy ładowania.
Wiele okien, które zadebiutowały w Note 2, zostało rozszerzone i ulepszone, obejmując więcej aplikacji i umożliwiając zapisywanie ulubionych kombinacji. I chociaż linia Note nigdy nie była idealna do obsługi jedną ręką, Note 3 wyglądała na to, by zaoferować tryb jednoręczny, który skaluje cały ekran w dół, więc nawet osoby z drobnymi, delikatnymi rękami mogą z łatwością korzystać z Note 3 jednoręczny. Niektórzy mogą argumentować, że marnowanie czasu na zakup urządzenia o przekątnej 5, 7 cala jest marnotrawstwem, jeśli trzeba go zmniejszyć, aby z niego korzystać, ale pamiętajmy, że przez cały czas nie używa się telefonu jedną ręką.
Page Buddy został rozszerzony i przemianowany na Air Command, a pakiet S-Pen został poddany przeglądowi, udoskonalony, dając nowe korzyści każdej aplikacji, które pozostawię oryginalnej ocenie urządzenia, które wypuściliśmy w zeszłym roku po IFA. Jednak pod koniec dnia jest to TouchWiz i wciąż było niespójne, niepoprawne dla wielu osób i wydawało się niekompletne pomimo ogromnej liczby wtłoczonych w niego funkcji. Dodanie KNOX dla użytkowników biznesowych, z którego Google korzystałby w swoich własnych narzędziach do zarządzania przedsiębiorstwem ogłoszonych podczas Google I / O 2014, było przydatne dla użytkowników biznesowych i właścicieli, którzy szukali większej kontroli nad urządzeniami i danymi, które przechowują przy sobie pracownicy., ale dostarczony wraz z nim bootloader spowodował spustoszenie u wielu użytkowników, którzy chcieli zmodyfikować swoje urządzenie.
Galaxy Note 4
A teraz dochodzimy do teraźniejszości. Note 4 zachował 5, 7-calowy ekran 3, ale osiągnął rozdzielczość QHD 2560 na 1440, aby nadążyć za innymi telefonami, takimi jak LG G3. Podczas gdy wielu spodziewało się, że Note 4 będzie wyposażony w 64-bitowy procesor (i 4 GB pamięci RAM, którą obsługuje), nie zrobił tego, przyklejając się do czterordzeniowego procesora w różnych konfiguracjach, ponownie zdefiniowanych przez wariant regionu / nośnej. Opcje przechowywania, które dały użytkownikom wybór dla dwóch ostatnich modeli, są teraz zablokowane na 32 GB, chociaż jest to asymetryczny kuzyn Note Note powinien mieć opcję 64 GB. Jedyną opcją rozszerzenia jest gniazdo microSD, które straciło część swojej funkcjonalności, biorąc pod uwagę zmiany w uprawnieniach do kart SD w Androidzie 4.4 Kit Kat, z którymi będzie dostarczany Note 4. Do Note 4 z S5 dołączono czytnik linii papilarnych i monitor pracy serca.
Pakiet S-Pen po raz kolejny został udoskonalony i zyskał nowe funkcje, ale przy tak krótkim czasie, jaki mieliśmy, nie było wiele rzeczy, które się wyróżniały. Ulepszono obsługę wielu okien, a S-Pen potrafi jeszcze więcej myszy. Nic nie stoi na wyciągnięcie ręki nad Note 3, ale wydaje się, że Kit Kat pomogła Note 4 uciec od typowego opóźnienia TouchWiz.
Tym, co wyróżnia Note 4, są wybory materiałowe. Zniknęły wykończenia ze sztucznego metalu i sztucznie szyta skóra. Mamy konstrukcje metalowe i chociaż niektóre z pleców wciąż mają teksturę skóropodobną, a faktura różni się kolorem, czują się tutaj znacznie bardziej jak w domu i pomagają wkroczyć w erę super błyszczącego chromu plastik za nami.
Wniosek
Linia Note próbowała - i w większości się udało - emanować najwyższej jakości i produktywnym doświadczeniem, aż do sztucznej skóry i nowych wersji z oparciem Swarovskiego. To masywne telefony - a przynajmniej tak się zaczęło. Teraz widzimy iPhone'a i (prawdopodobnie) Nexusa dołączającego do rynku phabletów, który Samsung z dumą twierdzi, że stworzył (i nazwał), a flagowce szybko zmniejszają różnicę wielkości. I choć może nie być tak krwawiąca, jak chcielibyśmy teraz, Note 4 nadal przesuwa kopertę i wkłada więcej do naszego telefonu, abyśmy mogli zrobić więcej.
Jak myślisz, w jaki sposób Note 4 dorównuje Dziedzictwu Note? Czy uważasz, że brakuje czegoś w nowych notatkach? Wypowiedz się w komentarzach poniżej.
