Jednym z bardziej interesujących aspektów poprzednika Android TV (pamiętasz Google TV, prawda?) Było kilka sytuacji, w których został upieczony bezpośrednio w telewizji. Mając dostęp do sieci, bez względu na to, na czym się brałeś, w tym późniejsze aplikacje do przesyłania strumieniowego, zawierało wiele pozytywnych elementów. Chociaż Android TV w formie dekodera jest fajny, istnieje wiele możliwości, aby uczynić tę platformę podstawowym systemem operacyjnym dla każdego Smart TV.
Aby potwierdzić te podejrzenia, przyglądamy się modelowi Sharp Aquos LC-70UE30U. Jest to 70-calowy telewizor 4K z systemem Android TV jako podstawowym systemem operacyjnym. Zanim przejdziemy zbyt głęboko do przemyśleń na temat natywnego telewizora z Androidem, oto kilka krótkich przemyśleń na temat samego telewizora.
- Panel Sharpa wydaje się nieco ciemny i nieco zimny po wyjęciu z pudełka, w porównaniu do tego, do czego jestem przyzwyczajony, ale te rzeczy można dostosować do preferencji i jestem daleki od eksperta w jakości panelu telewizyjnego.
- 4K może być bardzo fajne, ale wciąż nie ma wystarczającej ilości treści, aby uzasadnić pośpiech i uaktualnienie zestawu. Jest miło, gdy jest dostępne, ale jeszcze nie jest konieczne.
- Przesyłanie strumieniowe 4K jest cholernie fajne, jeśli Twoje połączenie może je obsługiwać.
- WiFi i Ethernet wbudowane w telewizor są świetne. Opcje są ważne, szczególnie podczas przesyłania strumieniowego 4K.
- Pilot, który Sharp dołącza do tego zestawu, jest zawstydzająco zły. To duży, brzydki potwór bez żadnych funkcji, które zwykle uzupełniają pudełko z Android TV.
W ten sposób porozmawiajmy o Android TV.
Sharp umieścił czterordzeniowy procesor z mniej niż 16 GB pamięci wewnętrznej dostępnej dla użytkownika, a chociaż to więcej niż wystarcza do strumieniowego przesyłania wideo, nie jest trudno zmusić tę konfigurację do zmagania się podczas grania w gry. Najwyraźniej nie działa pod tym szkłem telewizor Nvidia Shield i chociaż prawdopodobnie jest to dobre dla osób, które chcą tylko Smart TV, ważne jest, aby wyróżnić gamepada. Ta konfiguracja nie jest zbyt duża dla gier.
Jeśli często przesyłasz różne rzeczy, natywna Google Cast prawie usprawiedliwia sam telewizor z Androidem.
Gdy podstawowym systemem operacyjnym Smart TV jest Android TV, zyskujesz kilka dodatkowych przycisków. Na początek Android TV dodaje rząd ikon do przełączania wejść, w tym szybki sposób dostępu do tych wejść i ustawienie etykietowania wejść za pomocą kilku ogólnych opcji. Nie ma sposobu, aby użyć własnego tekstu do oznaczenia tekstu wejściowego, co jest trochę nieprzyzwoite, ale możesz użyć kilku ogólnych etykiet, aby pomóc. Przełączanie wejść z pilota działa w taki sam sposób, jak można się spodziewać po każdym telewizorze, ale po przejściu do tego wejścia nadal masz dostęp do wszystkich funkcji Android TV. Możesz nacisnąć klawisz Home na pilocie lub w aplikacji Android TV i mieć dostęp do pełnego interfejsu Android TV.
Najważniejszą częścią tego szczególnego wprowadzania danych jest dostęp do Google Cast z każdego wejścia i możesz to zrobić bez wychodzenia z tego, co robisz. Na przykład w grze możesz wstrzymać bieżącą aktywność, uruchomić transmisję z telefonu lub tabletu, a gdy połączenie Cast zostanie rozłączone, natychmiast powrócisz do aktywności na tym wejściu. Jeśli często rzucasz rzeczami, ta funkcja prawie usprawiedliwia sam telewizor z Androidem.
Prawdopodobnie trochę hojnie jest powiedzieć, że w tym telewizorze działa tylko Android TV. Sharp wykonuje przyzwoitą robotę, ukrywając go przy pierwszym uruchomieniu i podczas zmiany danych wejściowych za pośrednictwem głównego interfejsu, ale rzeczy, które kontrolują rzeczywistą telewizję, opuszczają interfejs Leanback Google'a i przenoszą się do interfejsu Sharpa. Efektem końcowym jest myląca kombinacja interfejsów, które nie są ze sobą przyjemne. Jeśli na przykład naciśniesz fizyczny klawisz wejściowy z boku telewizora, interfejs Sharp przejmie zamiast interfejsu wejściowego Android TV.
Z tego przykładu nie jest trudno zobaczyć, gdzie Google wyznacza granicę funkcjonalności.
Jeśli chcesz zmienić rzeczy dotyczące samego wyświetlacza, robisz to za pośrednictwem interfejsu Sharp, a po zakończeniu wracasz do Android TV. Jedynym sygnałem, że te ustawienia Sharpa w ogóle istnieją w Android TV, jest ikona „Przejdź do konfiguracji telewizora” u dołu Ustawień, a jednocześnie interfejs użytkownika Sharpa w ogóle nie komunikuje się z Android TV. Istnieją obok siebie, ale w ogóle ze sobą nie rozmawiają. Chociaż ktoś, kto już korzystał z Android TV, łatwo jest obejść i rozpoznać granice oprogramowania, nie jest trudno dostrzec nowych użytkowników łatwo zdezorientowanych tym, jak różne jest wszystko od jednego zestawu naciśnięć klawiszy do drugiego.
Chociaż implementacja Sharpa jest daleka od najlepszej jakości Androida TV, nie jest trudno z tego przykładu zobaczyć, gdzie Google wyznacza granicę funkcjonalności. Oprogramowanie Sharp przejmuje kontrolę w miejscach, w których oprogramowanie Google nie ma mechanizmu interakcji z tą funkcją. Niektóre z nich pokrywają się, na przykład w przypadku fizycznego przycisku wprowadzania z boku ekranu, ale niektóre z nich nie są Google przygotowane na Android TV jako jedyną rzecz, która mówi telewizorowi, co robić. Rzeczy takie jak kontrola jasności, wstępne ustawienia kolorów dla różnych trybów aktywności oraz rodzaj podstawowych kontroli rodzicielskich, które były standardowe w telewizorach od kilku lat, nie istnieją jeszcze w interfejsie Android TV.
To, co Google i Sharp wykazali w tym telewizorze, stanowi solidny krok naprzód dla Androida TV. Przesyłanie z dowolnego źródła jest niesamowite, ponieważ interfejs użytkownika Google Leanback jako domyślny dla telewizora jest świetny, a dzięki przyczepności Google do oprogramowania w tej generacji nie ma większego problemu z aktualizacjami oprogramowania niż w przypadku ostatniej generacji telewizorów Google. To świetny pierwszy krok, aby się upewnić, ale po tygodniowym korzystaniu z niego jest jasne, że musi upłynąć jeszcze kilka kroków, zanim ta konfiguracja spodoba się nie tylko wiernym Androidowi.
Pozostawienie telewizora Nvidia Shield na tydzień w celu zapoznania się z tą konfiguracją nie spowodowało przytłaczającej chęci zrzucenia pieniędzy na telewizor 4K firmy Sharp, ale zadało kilka pytań na temat tego, co Smart TV zbudował w 100% od podstaw z Android TV w umysł by wyglądał.
