Spisu treści:
Otaczają mnie dźwięki czegoś, co prawdopodobnie nazwałbym zajętym warsztatem samochodowym, gdyby moje oczy były zamknięte. Ale w pokoju, w którym stoję, nie ma żadnych dużych maszyn, które normalnie kojarzyłyby mi się z tymi dźwiękami. To dość mały pokój, z wyglądu coś w rodzaju stacji naprawczej. Nieco znajomy głos dochodzi z głośnika za moim lewym ramieniem i każe mi ładować elektronarzędzia, które trzymam w rękach. Spoglądam w dół i, oczywiście, mam w ręku parę identycznych narzędzi, których nie rozpoznaję. Kiedy odwracam się w stronę źródła dźwięku, dostrzegam niesławne logo Aperture Laboratories wytłoczone na jednym z wielu planów rozsianych po mojej stacji. Po lewej stronie długiej powierzchni, z której składa się moje biurko, patrzy na mnie figurka w kształcie litery P.
Następne kilka minut spędzam na zapoznawaniu się z narzędziami w moich rękach, używając ich do otwierania szuflad i pociągania dźwigni. W końcu polecono mi otworzyć duże drzwi w stylu garażowym po drugiej stronie pokoju. Robię, jak mi powiedziano, podchodząc i otwierając drzwi, by odkryć poważnie wadliwego robota Atlas, który zatacza się w pokoju. Maszyna spada i utrzymuje ją w miejscu, a głos powraca, aby powiedzieć mi, że muszę naprawić tę jednostkę Atlas, zanim wybuchnie. Instrukcje przyspieszają i staje się coraz bardziej oczywiste, że nie zamierzam odkryć, co jest nie tak, i naprawić tego robota, zanim skończy się czas. Zamiast eksplodować robot Atlas rozpada się na kawałki. Głos wraca do domofonu, aby wyjaśnić, że nie jestem już potrzebny do napraw, a części podłogi zsuwają się, aby pozbyć się wielu elementów, które są teraz wszędzie.
Nagle ściany zostają odsunięte, a kiedy się rozglądam, staje się jasne, że jestem w centrum Aperture Laboratories. GlaDoS, w całej swojej mocy i sarkazmie, schodzi z nieba, aby poinformować mnie, że będę się teraz przyczyniał w nowy sposób. Wiesz, dla nauki. Ściany zostały zastąpione zbyt dobrze znanymi ścianami z oryginalnej gry Portal, a przede mną rzucono kostkę układanki. Zanim mam okazję ruszyć w stronę bloku, pokój zostaje rozbity na kawałki i staję się kolejną ofiarą w szalonym labiryncie stworzonym przez GlaDoS.
Wiem, jak kończy się jej historia, więc nie martwię się zbytnio o śmierć.
Słuchawki i gogle odpadają, kontrolery są wyłączone, a moje pierwsze doświadczenia ze SteamVR i HTC Vive dobiegły końca. Kiedy wszedłem do tego pokoju, zaledwie 20 minut wcześniej, pomyślałem, że jestem gotowy na to doświadczenie. Po tak długim czasie pracy w Google Cardboard, Maelstrom VR, choć Epson Moverio, Pinc VR, Samsung Gear VR i dwóch różnych wersjach Oculus Rift, nie sądziłem, że wrażenia VR mogą mnie zaskoczyć. Już zrobiłem dziwne uczucie słabości w kolanach, gdy patrzę na wirtualny klif, który wygląda na tyle realnie, że twoje ciało reaguje, zanim umysł przypomni sobie, że to nie jest prawdziwe. Siedziałem już w dużej półciężarówki i jechałem wiele kilometrów, tak jakbym rzeczywiście był w pojeździe. Moje doświadczenia VR obejmują koncerty, eksplorację kosmosu, podwodne podróże i więcej kolejek górskich, niż chcę przyznać. Nie chodzi o to, że jestem w tej chwili zmęczony lub znudzony technologią, ale o to, że moje oczekiwania są dokładnie zarządzane w oparciu o moje dotychczasowe doświadczenia. Uznałem, że doświadczyłem już wszystkiego, co może zaoferować obecna generacja technologii VR, przynajmniej jeśli chodzi o generowanie ode mnie szoku i zaskoczenia.
Tak bardzo się myliłem.
Moje przeszłe doświadczenia VR są właśnie takie - w przeszłości. Widziałem tutaj przyszłość.
Wiele, co sprawia, że SteamVR jest wyjątkowy, to sposób, w jaki Valve i HTC postanowiły poradzić sobie z śledzeniem głowy. Tam, gdzie większość sprzętu VR opiera się na akcelerometrach i żyroskopach zamontowanych blisko głowy, w SteamVR chodzi o lasery. Para jasnych pól w rogach pokoju, w którym stałam, oferowała dodatkowe punkty danych dla mojego ruchu, a te dodatkowe dane mają wiele wspólnego z dokładnością śledzenia głowy i dłoni podczas demonstracji. Pusty pokój był właściwie moim placem zabaw, a gdybym zbliżył się do ścian, niebieskie paski przeświecałyby przez wszystko, co robiłem w przestrzeni VR, dając mi do zrozumienia, że jestem zbyt blisko.
Swoboda poruszania się po otwartej przestrzeni dodała wyjątkowy poziom rzeczywistości, ale kontrolery są tym, co naprawdę doprowadziło to doświadczenie do domu. Będąc w stanie spojrzeć w dół i zobaczyć coś, w co powinny być ułożone moje ręce, wszystko wydaje się bardziej realne. Same kontrolery są dość proste. Dostajesz spust w każdej ręce i touchpad, gdzie kciuki idą. Wszystko, co decyduje o grze z tymi kontrolerami, jest interesujące. Wymachując mieczem, malując płótno, a nawet poruszając się po skomplikowanym trójwymiarowym interfejsie w większości stylów Tony Stark, staje się możliwe dzięki tym kontrolerom. To nie jest tak naturalne, jak po prostu wyciągnięcie ręki i dotknięcie, ale dla rozgrywki będzie to szczególnie popularny mechanizm.
Jeśli nosisz okulary, będziesz mile zaskoczony doświadczeniem Vive.
Chociaż żaden sprzęt, którego użyłem, nie był w żaden sposób ostatecznym projektem, kolejną dużą częścią poprawiania wrażeń było dla mnie zaprojektowanie samego zestawu słuchawkowego. W przeciwieństwie do innych gadżetów VR, które założyłem na twarz, HTC Vive pozwala mi wędrować i bawić się z nadal założonymi okularami. Nigdy więcej poprawiania punktu centralnego, dopóki nie dostanę czegoś, co jest prawie wystarczająco wyraźne - mogłem widzieć tak samo, jak wszyscy inni podczas korzystania z tego zestawu słuchawkowego. Oczywiście, jest ściśle dopasowany, ale naprawdę wydawało się, że większość ramek na receptę byłaby wystarczająco wygodna, aby cieszyć się nią, co jest ogromne.
Minie październik, zanim usłyszymy ważne informacje na temat posiadania jednego z tych zestawów słuchawkowych. Rzeczy takie jak ceny, wymagania przestrzenne, minimalne wymagania sprzętowe, zawartość uruchomieniowa i oczywiście gotowe projekty. Nadal są podejmowane decyzje. Ten wymóg przestrzenny jest duży i jasne jest, że ani Valve, ani HTC jeszcze tego nie rozgryzły. Obecne konfiguracje demonstracyjne wymagają sporego pomieszczenia do poruszania się, a chociaż to doświadczenie jest niesamowite, dla większości ludzi po prostu nie można oderwać się od części domu, więc może to być tylko obszar VR. Podczas krótkiej rozmowy z Jeffem Jeffem HTC wyraźnie wyjaśniono, że firma obecnie szuka właściwego sposobu, aby zapewnić, że ludzie, którzy naprawdę mogą korzystać z Vive przy biurku, nie zostaną pozostawieni na lodzie. Jednocześnie HTC i Valve również planują, aby Vive mógł zostać rozmieszczony w pokoju z przeszkodami, takimi jak kanapy i krzesła, i mieć interfejs działający, aby upewnić się, że nie kolidujesz z otoczeniem.
Moje krótkie doświadczenie z HTC Vive przywróciło mi bardzo potrzebne emocje związane z VR w moim codziennym życiu. Jeśli jesteś w stanie wypróbować ten sprzęt podczas wycieczki HTC po USA, sugeruję, aby wziąć dzień i zrobić to. I ludzie z Wielkiej Brytanii, zanim się zdenerwujesz, słyszę, że firma pracuje także nad stacjami demonstracyjnymi poza USA, choć nie ogłoszono jeszcze żadnych oficjalnych informacji. Otaczają mnie aplikacje na Google Cardboard i Samsung Gear VR i chociaż nadal jestem podekscytowany doświadczeniami oferowanymi na tych platformach mobilnych, jasne jest, że SteamVR dąży do zupełnie nowego rodzaju rozgrywki. Dopiero zaczęliśmy wychwytywać ideę zanurzenia się w wrażenia, a HTC Vive popchnie całą branżę do głębszego zrozumienia tej koncepcji.
Druga opinia
To nie jest nasz pierwszy raz zanurzenie się w wirtualnym świecie HTC Vive - i na pewno nie będzie nasz ostatni. Zobacz pierwsze spojrzenie redaktora naczelnego Android Central Phila Nickinsona na Vive w Mobile World Congress. Kliknij tutaj, aby przeczytać o doświadczeniach Phila
