Recenzja oreo Androida 8.0: vive la évolution

Niektóre wydania Androida przedstawiają ogromne zmiany na morzu dla systemu operacyjnego Google, przegląd technicznych podstaw lub wprowadzenie nowych elementów projektu. Inni są zadowoleni z dokręcania śrub i dodawania pasty do już dobrze ugruntowanej platformy.

Nowa wersja Androida na 2017/18 - wersja 8.0 Oreo - mieści się gdzieś pomiędzy tymi dwoma skrajnościami. Android sam w tym momencie jest dość stabilny, więc naturalne jest, że szerokie, szerokie zmiany UX i zmiany funkcjonalności są mniej prawdopodobne w przypadku każdej nowej wersji. Jednak chociaż Oreo wygląda i czuje się podobnie jak poprzedni Android Nougat, zawarte są w nim niezliczone poprawki funkcji i dostrajania niskiego poziomu, dzięki którym Android jest bardziej dojrzały i potężny.

Dzięki Oreo Twój telefon (lub, szczerze mówiąc, twój następny telefon) będzie mógł wyświetlać filmy na pierwszym planie, gdy będziesz używać innych aplikacji w tle. Dzięki nowym kanałom powiadomień i funkcjom kropek powiadomień łatwiej będzie śledzić wiele powiadomień z tej samej aplikacji. Inteligentniejsze interfejsy API do wprowadzania tekstu i autouzupełniania wyeliminują nudę z wprowadzania haseł i innych poufnych informacji. A Google Project „Treble” powinien pomóc telefonom wysyłanym na Oreo uzyskać szybsze aktualizacje Androida P i nie tylko.

Oprócz subtelnych poprawek wizualnych i animacyjnych system Android jest lżejszy, jaśniejszy i bardziej dynamiczny.

Google nieustannie zgadywało, kiedy doszło do ostatecznego pseudonimu Androida 8.0, ale samo oprogramowanie powoli zaczęło się skupiać w ciągu ostatnich pięciu miesięcy zapowiedzi programistów. A teraz, gdy mamy w rękach ostateczne, stabilne wydanie Oreo, jesteśmy gotowi utknąć w miejscu.

To jest przegląd Androida Central Oreo na Androida 8.0.

O tej recenzji

Ja (Alex Dobie) rozpocząłem prace nad recenzją na początku sierpnia 2017 r., Kiedy korzystałem z Androida O w wersji zapoznawczej dla programistów od czasu jego pierwszej premiery w marcu. Większość tego, co tu napisano, opiera się na ostatniej wersji deweloperskiej, która jest uważana za ostateczną kompilację jakości „kandydata do wydania”. Nie spodziewamy się żadnych znaczących różnic w ostatecznej wersji Oreo na urządzenia Pixel i Nexus, ale zaktualizujemy tę recenzję, jeśli znajdziemy jakieś godne uwagi zmiany.

Ta recenzja nie jest wyczerpującą listą wszystkich drobnych zmian, które Google wprowadził w Androidzie 8.0, ani nie zajmiemy się nadmiernymi szczegółami na temat dodatków zorientowanych na programistów, takich jak wprowadzenie Kotlina jako w pełni obsługiwanego języka. Te zmiany są ważne, ale ta recenzja ma na celu dać zwykłym użytkownikom Androida wyobrażenie o tym, czego można się spodziewać w nowej wersji systemu operacyjnego.

To powiedziawszy, tutaj też nie piszemy instrukcji. Zamiast tego prezentujemy tę recenzję jako przegląd kierunku, w którym Google obrał Androida w Oreo, skupiając się na głównych dodatkach i oferując krytykę, w jaki sposób wpływają one na ogólne wrażenia z Androida.

Cieszyć się!

Widzieć i czuć

Większość z nas widzi Androida przez obiektyw interfejsu użytkownika dowolnego producenta. Ten długotrwały trend nie zmieni się w Oreo, więc pamiętaj, że kiedy dostaniesz 8.0 na przykład na swoim Galaxy S8, będzie wyglądać nieco inaczej niż to, co testujemy tutaj na Pixel Google pomysłowość.

Niemniej jednak więcej producentów niż kiedykolwiek wcześniej - Motorola, Lenovo, OnePlus i HTC, by wymienić tylko kilku - korzysta obecnie z prawie zapasowego interfejsu użytkownika Androida. W tym kontekście kierunek projektowania waniliowego Androida nadal ma znaczenie.

W nowej wersji Androida nie wprowadzono większych zmian wizualnych. W rzeczywistości najbardziej uderzającą różnicą wizualną jest jaśniejsza paleta kolorów dla obszaru szybkich ustawień w cieniu powiadomień. Jest teraz jasnoszary, a nie ciemnoszary, co odzwierciedla podobne zmiany kolorów w aplikacji Ustawienia podstawowe. Dla nerdów nie będących telefonami wśród nas, którzy są właścicielami pikseli, może to być jedyna zauważalna zmiana wizualna. (Jeśli chodzi o to, czy jest to dobre czy złe, to kwestia osobistego gustu.)

Oprócz tej zmiany kolorów nastąpiło niewielkie przegrupowanie panelu szybkich ustawień, sprowadzając ustawienia, przełączanie użytkowników i edytuj skróty, ułatwiając dostęp do nich w większych telefonach. Wraz z przejściem na proporcje 18: 9 w wielu popularnych flagowcach w tym roku ważna jest poprawa osiągalności w wyższych telefonach.

Przeprojektowana aplikacja Ustawienia to kolejna najbardziej znacząca zmiana wizualna. Wysuwany panel nawigacyjny „hamburger” dodany w Nougat został usunięty, a zamiast tego Google ułatwił nawigację, przeprojektowując każde z 13 podmenu. Wielu głównym opcjom ustawień towarzyszą ikony, a Android lepiej wyświetla ważne elementy w każdym podmenu.

Ustawienia Androida są lżejsze, łatwiejsze w nawigacji i łatwiejsze do osiągnięcia.

Nowa strona ustawień baterii jest tego doskonałym przykładem. Użycie ekranu (czas włączenia ekranu) jest wyświetlane od góry do góry, wraz z czasem od ostatniego pełnego naładowania. Przewiń trochę w dół, aby wyświetlić najbardziej wymagające aplikacje.

Musisz spojrzeć pod powierzchnię, aby dostrzec wiele innych zmian wizualnych w Androidzie 8.0. Na przykład Google w końcu zaczął wprowadzać porządek w ikonach aplikacji dzięki nowej funkcji „ikon adaptacyjnych”. Podobnie jak Google naciska na okrągłe ikony aplikacji w systemie Android 7.1, ikony adaptacyjne pozwalają producentom telefonów zmienić ten kształt wycięcia na najlepiej pasujący do ich stylu wizualnego. (W pikselach możesz wybrać jeden z pięciu typów wycinków).

Oznacza to, że producenci tacy jak Samsung, Huawei i LG, którzy lubią korzystać z własnego kształtu wycinania ikon, mają bardziej niezawodny sposób na zrobienie tego, co nie skutkuje złymi, dziwnie wyglądającymi ikonami dla aplikacji innych firm. Nowy styl ikon powinien również zapewnić jednolitość szufladom aplikacji na Androida i ekranom głównym, które przez długi czas były zbiorem niedopasowanych kształtów.

Oreo wprowadza garść nowych porządnych animacji w obszarze powiadomień.

Animacje Androida nie zmieniły się wiele w Oreo, ale w cieniu powiadomień pojawiło się kilka zaskakująco nowych zachowań animacji, które dopełniają dopracowanie Google Material Design. Ikony płynnie przechodzą z paska stanu do kart powiadomień, a następnie do obszaru przepełnienia, jeśli masz dużo powiadomień. Ikony również żonglują wokół miejsc paska stanu, gdy pojawiają się nowe alerty, dzięki czemu cały system jest bardziej dynamiczny.

Są to niewielkie zmiany, ale znacznie przyczyniają się do tego, aby ten ważny obszar systemu stał się bardziej żywy i dynamiczny.

Na koniec warto wspomnieć o kilku aktualizacjach tej najważniejszej funkcji smartfona, emoji ! Android 8.0 dodaje kilka nowych emoji w Emoji 5.0, jednocześnie przeprojektowując samą grafikę, odsuwając się od starych blobów. W przyszłości biblioteka zgodności emoji Google pozwoli programistom obsługiwać nowe emoji w starszych wersjach Androida (od wersji 4.4 KitKat).

Tymczasem zakulisowe zmiany czcionek w Oreo pozwalają programistom dostosować wygląd emoji w określonych aplikacjach, a jednocześnie ułatwić deweloperom korzystanie z niestandardowych czcionek w swoich aplikacjach. (Dzięki temu, że czcionki stają się pełnym typem zasobów w systemie Android 8.0).

Zapewne funkcje kompatybilności z emoji w usługach Google Play to bardziej znaczące zmiany tutaj. Niemniej jednak obsługa nowych ikon na poziomie systemowym i spójne emoji również stanowią poważny problem. Łatwo zlekceważyć znaczenie emoji, ale są one ważną częścią komunikacji dla milionów ludzi, a Google robi to dobrze, koncentrując na nich wysiłki inżynieryjne, zarówno w Androidzie, jak i Usługach Play.

Powiadomienia, alerty i widżety

Powiadomienia na Androida zostały zmienione w Nougat, a Oreo wprowadza garść mniejszych zmian, aby nieco ułatwić obsługę codziennych powiadomień ogniowych.

Wielką nowością są kanały powiadomień, nowa funkcja, która wprowadza kategorie powiadomień do aplikacji, ułatwiając zarządzanie i filtrowanie różnego rodzaju alertów z tej samej aplikacji. Na przykład aplikacja społecznościowa może mieć kanały do ​​bezpośrednich wiadomości, aktualizacji statusu, polubień lub innych interakcji.

Następnie możesz wybrać sposób powiadamiania o powiadomieniach w każdym z tych kanałów - dźwięku, wibracji lub diody LED - a nawet blokować powiadomienia z niektórych kanałów. Długie naciśnięcie powiadomienia pozwala zobaczyć i skonfigurować jego kanały powiadomień - tak jak w starszych wersjach Androida, możesz zezwolić lub zablokować powiadomienia.

W opanowaniu kanałów powiadomień zaangażowana jest pewna część mikro-zarządzania.

W grę wchodzi pewna ilość mikro-zarządzania i wątpliwe jest, czy większość użytkowników będzie wiedziała o kanałach powiadomień w perspektywie krótko- i średnioterminowej. Google ma nadzieję przyspieszyć ten proces, wymagając wsparcia kanału powiadomień, gdy aplikacje będą kierowane na Androida 8.0 w Sklepie Play.

I to jest drugie zastrzeżenie tutaj - zajmie to trochę czasu i wiele indywidualnych aktualizacji aplikacji, zanim dowiemy się, jak skuteczna będzie ta funkcja. Może kanały powiadomień będą naprawdę przydatne. A może wszyscy będziemy zbyt leniwi, aby zawracać sobie nimi głowę.

Mówiąc o lenistwie, Android 8.0 pozwala również odłożyć poszczególne grupy powiadomień na 15 minut, 30 minut, godzinę lub dwie godziny, przesuwając palcem w prawo i naciskając ikonę zegara. Przypadek użycia tutaj jest dość oczywisty - powinien to być przydatny sposób na odrzucenie powiadomienia, z którym nie trzeba się od razu zajmować, bez pozbycia się go na stałe.

Gdzie indziej aplikacje odtwarzacza multimediów, takie jak Google Play Music, YouTube i ewentualnie inne, mogą wprowadzić odrobinę koloru do powiadomień, korzystając z głównych kolorów okładek albumów, miniatur wideo lub plakatów. Jest to dość kontrowersyjna funkcja, a niektórzy komentatorzy twierdzą, że dodaje niepotrzebnego bałaganu wizualnego. Wyblakłe przejście do okładki albumów jest nieco rozpraszające, szczególnie gdy wprowadzane są jaśniejsze kolory, ale można również argumentować, że pomaga to odróżnić sterowanie multimediami od innych różnych alertów.

Kolorowe powiadomienia o odtwarzaniu przeskakują na pierwszy plan, gdy trwałe powiadomienia znikają w tle.

W miarę, jak elementy sterujące multimediami są wypychane na pierwszy plan, stałe powiadomienia - na przykład z Map, aplikacji Google, hotspotu Wi-Fi, połączenia USB lub innego procesu, który może być uruchomiony w tle - są odśmiecane. Te teraz zmniejszają się do krótszej karty powiadomienia w nieco ciemniejszym odcieniu, co odróżnia je od ważniejszych alertów. Jeśli chcesz zobaczyć więcej informacji, możesz je rozwinąć jak każde inne powiadomienie.

Zmiany w konfiguracji powiadomień Androida są niewielkie, ale liczne i nie ograniczają się do samego cienia powiadomień. Ambient Display, po raz pierwszy wprowadzony z powrotem na Nexusie 6, przeszedł jak dotąd największy przegląd w Androidzie 8.0.

Główny obszar Wyświetlacza otoczenia pokazuje w rzeczywistości mniej informacji niż w Nougat, przy podniesionym telefonie pojawia się tylko czas i seria ikon. Drugą stroną tej monety jest to, że poszczególne powiadomienia migają teraz w sposób bardziej przyjazny dla użytkownika.

Wyskakujące okienka powiadomień na wyświetlaczu otoczenia są większe i łatwiejsze do odczytania, a jeśli masz włączoną opcję, wystarczy dwukrotnie dotknąć, aby otworzyć główny ekran blokady.

Równoważenie gęstości informacji i łatwości podglądu jest zawsze trudne, ale Google zarządza rozsądnym połączeniem obu w Oreo.

I wreszcie, oprócz odcień powiadomień, ekran blokady i zawsze włączony wyświetlacz, system Android 8.0 umożliwia programom uruchamiającym wyświetlanie indywidualnych powiadomień aplikacji za pomocą funkcji znaczków powiadomień. Aplikacje z oczekującym powiadomieniem będą wyświetlać kolorową kropkę, a długie naciśnięcie, aby otworzyć menu skrótów, spowoduje wyświetlenie powiadomień wraz ze skrótami do aplikacji, wraz z możliwością przeciągnięcia, aby odrzucić.

To nie jedyna nowa sztuczka ukryta za menu skrótów aplikacji w Oreo - nowy przycisk skrótu widżetu uwalnia użytkowników od długich, kłopotliwych menu widżetów, dzięki czemu można łatwo zobaczyć wszystkie widżety z konkretnej aplikacji.

Obrazek w obrazku

Tryb obrazu w obrazie został faktycznie wprowadzony w systemie Android 7.0, ale tylko dla urządzeń z Android TV. Wersja 8.0 przenosi ją na telefony i tablety, wprowadzając potencjalnie ogromną funkcję dla właścicieli bardzo dużych urządzeń klasy phablet.

Tryb PiP różni się nieco w zależności od sposobu, w jaki programista go implementuje, ale w zasadzie ta funkcja pozwala rozpocząć wideo z jednej aplikacji, a następnie nacisnąć klawisz Home, aby zmniejszyć go do mniejszego pływającego okna z własnymi elementami sterującymi odtwarzaniem. Możesz zmieniać jego rozmiar i przenosić go na ekranie na pierwszym planie, jednocześnie otwierając i używając innych aplikacji w normalny sposób.

Jest podobny do wielu okien, wprowadzonego standardowo w Nougat. I chociaż możesz używać wielu okien do dzielenia ekranu między wideo i innymi aplikacjami, PiP jest znacznie bardziej eleganckim podejściem.

Tryb obrazu w obrazie wreszcie pojawia się na urządzeniach mobilnych - ale czy dostawcy treści zmuszą użytkowników do płacenia za korzystanie z niego?

Podobnie jak wiele funkcji Androida 8.0, będziemy musieli poczekać, aż programista zaktualizuje swoje aplikacje, aby skorzystać z PiP. I jak zawsze, niektórzy posiadacze platformy (lub ich reklamodawcy) i posiadacze praw (lub ich prawnicy) mogą sprzeciwić się zezwoleniu na odtwarzanie w tle w niektórych przypadkach. Widzimy już odtwarzanie w tle zamknięte za wirtualną zapłatą w YouTube, gdzie do odtwarzania filmów w tle wymagana jest subskrypcja YouTube Red.

W każdym razie Oreo stanowi techniczne podstawy tej funkcji w telefonach i tabletach. A z możliwością wprowadzenia kolejnych tabletów z Androidem marki Google - i jeszcze większej liczby Chromebooków z Androidem - istnieją ekscytujące możliwości zarówno dla użytkowników, jak i programistów.

Inteligentniejsze logowanie i wprowadzanie tekstu

Wszyscy nienawidzą wprowadzania haseł - nużenie wprowadzania haseł zrodziło całą branżę menedżerów haseł. Ale nadal wymagają dużo frustrujących kopiowania i wklejania.

Tak więc w Oreo Google zajął się problemem bólu hasła na dwóch frontach. Po pierwsze, „Autouzupełnianie w Google” może pomóc Ci zalogować się na konta w telefonie przy użyciu informacji już zapisanych na koncie Google - wszystko za jednym dotknięciem. Na przykład, jeśli zalogowałeś się na Twitterze w Internecie przez Chrome, Google może następnie użyć tych zapisanych danych logowania, aby pomóc Ci zalogować się do aplikacji Twitter na telefonie.

Android Oreo to początek końca wprowadzania hasła w telefonach.

Jeśli już zarejestrowałeś się w usłudze menedżera haseł (i zaktualizowali swoją aplikację do pracy z Androidem 8.0), będziesz mógł automatycznie pobierać hasła z aplikacji, przeskakując tam iz powrotem lub kopiując - wklejanie między polami tekstowymi.

Ta funkcja z pewnością eliminuje wiele problemów związanych z konfigurowaniem nowych urządzeń z Androidem, a z perspektywy Google korzyści działają w obie strony, dając użytkownikom Androida dodatkowy powód do korzystania z Chrome do przeglądania stron na komputerze.

Logiczne ekstremum sprawia, że ​​funkcje haseł systemu Android 8.0 mogą całkowicie wyeliminować konieczność wprowadzania haseł na urządzeniach mobilnych. (Oczywiście z wyjątkiem hasła do Google i dwuskładnikowego kodu.) Ale podobnie jak w przypadku wielu najwygodniejszych funkcji Androida, musisz przede wszystkim zapewnić Google wszystkie te informacje, aby czerpać korzyści.

W powiązanej notatce, Android staje się coraz mądrzejszy o tym, jak obsługuje określone rodzaje informacji w polach tekstowych. Podczas wyróżniania tekstu uczenie maszynowe Google sprawdza, jakie dane wybrałeś i oferuje odpowiednie opcje kontekstowe - na przykład skrót do aplikacji Dialer dla numerów telefonów lub Google Maps dla adresów.

Jest obsługiwany w Google Chrome na starszych wersjach Androida, ale wspaniale jest widzieć, jak wprowadza się go w systemie operacyjnym w Oreo.

Nowe funkcje dla kabrioletów

Pomimo konającego stanu rynku tabletów z Androidem, Oreo zapewnia wskazówki, które Google nadal zamierza wypchnąć w przestrzeń do konwersji - albo przez Androida, jak go obecnie znamy, Chrome OS z aplikacjami na Androida lub coś zupełnie innego.

Android 8.0 wprowadza nowe życie na niedługo wycofany (ale wciąż kryminalnie zawyżony) tablet Pixel C. Oprócz nowego interfejsu wielozadaniowości wprowadzonego dla tabletów w wersji 7.1.2, Android 8.0 dodaje nowy system skrótów klawiaturowych w aplikacjach na Androida, dzięki czemu łatwiej jest poruszać się po aplikacjach i menu, w których dotykanie ekranu nie jest wygodne. Jest to szczególnie przydatne, biorąc pod uwagę, że ogromna większość życia dużego tabletu spędza się na klawiaturze.

Nigdy więcej niewygodnej zmiany rozmiaru okna Netflix w celu dopasowania do innych aplikacji.

Mówiąc szerzej, Pixel C i ogólnie Chromebooki powinny skorzystać z nowego trybu obrazu w obrazie, który będzie szczególnie przydatny na laptopie, tablecie lub kabriolecie. (Nigdy więcej niewygodnego zmieniania rozmiaru okna Netflix w celu dopasowania go do Chrome, Twittera i innych aplikacji). To nie jest pełny system okien pulpitu, ale zamiast tego dostosowuje tablety z Androidem do tego, gdzie jest teraz iPad.

Warto również zauważyć: Nowe ulepszenia audiowizualne, które powinny sprawić, że tablety z Androidem będą bardziej atrakcyjne dla twórców treści. Obsługa szerokiej gamy kolorów w aplikacjach (takich jak DPI-P3, Adobe RGB i Pro Photo RGB) ma na celu lepsze dopasowanie tabletów z Androidem dla fotografów, a nowe API AAudio zmniejszy opóźnienie dźwięku, przybliżając Androida o krok do biorąc GarageBand na iPadzie.

Android wciąż ma przed sobą długą drogę, zanim będzie mógł rzucić wyzwanie Apple i Microsoft na tabletach i kabrioletach, ale nowe funkcje w Oreo nie powinny być dyskontowane. Jak zawsze, krytycznym problemem związanym z tabletami z Androidem jest nadal obsługa aplikacji, przy czym bardzo niewiele aplikacji - nawet własnych Google - prawidłowo obsługuje duże, krajobrazowe wyświetlacze. Android 8.0, mimo wszystkich ulepszeń, nie może naprawdę nic zrobić, aby to naprawić.

Pod maską: limity tła, lepsza żywotność baterii, szybsze aktualizacje systemu operacyjnego

Niekontrolowane aplikacje działające w tle od dawna są głównym powodem słabej żywotności baterii w telefonach z Androidem. A teraz, opierając się na ulepszeniach „Project Doze” i „Doze On-The-Go” w Androidzie 6.0 i 7.0, wersja 8.0 utrudnia źle działającym aplikacjom pracę z grubsza na baterii urządzenia.

W Oreo Google wprowadził jeszcze więcej ograniczeń, co aplikacje mogą robić, gdy nie są na pierwszym planie. Ograniczenia emisji w nowej wersji oznaczają, że (z kilkoma wyjątkami) aplikacje w tle nie mogą reagować na transmisje (rzeczy dziejące się na urządzeniu), które nie są specjalnie ukierunkowane na nie. Google korzysta z tych ograniczeń, aby nakłonić programistów do skorzystania z funkcji planowania zadań Androidów, wprowadzonej w Lollipop, która zarządza zadaniami w tle w sposób łatwiejszy dla twojej baterii.

Jako właściciel urządzenia z Androidem 8.0 nie musisz nic robić, aby skorzystać z zalet żywotności baterii (i wydajności) dzięki ściślejszej kontroli tła. W ciągu ostatnich kilku tygodni, kiedy korzystałem z ostatecznej wersji dewelopera Oreo, nie mogę powiedzieć, że zauważyłem ogromną różnicę w żywotności baterii w moim Pixel XL w porównaniu z Nougat. (Z drugiej strony, zawsze czułem, że żywotność baterii tego telefonu w trybie gotowości jest stała).

Oreo utrudnia niewłaściwie działającym aplikacjom pożeranie baterii.

Innym poważnym problemem związanym z Androidem 8.0 jest aktualizacja systemu operacyjnego. Dzięki nowej inicjatywie Project Treble Google stworzył modułową strukturę, z której firmy sprzętowe mogą korzystać w celu oddzielenia własnych dostosowań od podstawowego systemu operacyjnego. Chodzi o to, że ułatwi to wypychanie aktualizacji oprogramowania układowego bez całkowitego wymyślania koła. Nie jest to panaceum na problemy z aktualizacją Androida, ale powinno znacznie zmniejszyć obciążenie wymagane do zaktualizowania telefonu wysyłanego na Androida 8.0 do hipotetycznej wersji 8.1 lub 9.0, a także przyspieszyć wdrażanie łatek bezpieczeństwa w międzyczasie.

Ocena sukcesu nowego projektu Google Treble zajmie lata, a nie miesiące.

Poświęcenie czasu na ocenę powodzenia projektu Treble zajęło trochę czasu. AC rozumie, że producenci OEM wysyłający telefon z Androidem 8.0 nie są trudni, ale Google popchnie producentów urządzeń do korzystania z wysokich tonów zamiast kontynuowania po staremu.

przestrzeń.

Android 8.0: Dolna linia

Trudno ekscytować się jakąkolwiek pojedynczą funkcją w systemie Android 8.0 Oreo, nawet dla smartfonów takich jak my. Jest to w dużej mierze efekt tego, w jakim momencie jesteśmy w życiu systemu operacyjnego, ale mówi również o tym, że Google używa tej wersji do kierowania na określone obszary - powiadomienia, autouzupełnianie, obraz w obrazie, żywotność baterii w tle, Project Treble - w przeciwieństwie do wykonywania jakichkolwiek większych prac po stronie Androida.

W rezultacie Oreo to suma wielu mniejszych zmian, które sprawiają, że system operacyjny jest łatwiejszy w użyciu, z lepszą wydajnością, mniejszą ilością punktów bólu i większą wygodą. Android wciąż wygląda jak Android, ale w wersji 8.0 jest bardziej dopracowany niż kiedykolwiek.

Oreo jest wolny od wczesnego wonk, który wpłynął na pierwszą rundę wersji Androida 7.0.

To powiedziawszy, Nougat jest na razie więcej niż wystarczająco dobry dla większości ludzi. Ponieważ Google i jego partnerzy nadal wdrażają aktualizacje zabezpieczeń niezależnie od aktualizacji systemu operacyjnego, nie nadążanie za najnowszą wersją platformy nie oznacza, że ​​jesteś otwarty na złośliwe oprogramowanie. To również dobrze, ponieważ jeśli minione lata są jakimś wskazaniem, będziemy dobrze w 2018 r., Zanim Oreo osiągnie podwójną liczbę pod względem udziału w ekosystemie Androida.

W wielkim schemacie rzeczy Project Treble może okazać się najważniejszym dodatkiem w tej wersji Androida, ponieważ Google w końcu eliminuje bariery techniczne, które utrzymują tak wiele telefonów w starszych wersjach systemu operacyjnego. Jednocześnie wprowadzenie trybu obraz w obrazie, a także udoskonalenia nawigacji po klawiaturze, przybliżają Androida do statusu systemu operacyjnego na komputerze stacjonarnym / konwertowalnym.

Na pierwszy rzut oka jest to dość bezpieczny cykl wydawania dla Androida - ewolucja, a nie rewolucja. I prawda, większość z nas zobaczy Oreo po raz pierwszy na nowym telefonie z 2018 r., Chyba że nastąpi nieoczekiwany pośpiech wśród producentów OEM, aby zaktualizować istniejące urządzenia. (To prawie na pewno się nie wydarzy.)

Ale pomimo braku ekscytującej funkcji nagłówka, Oreo wciąż jest ważną aktualizacją. Co ważniejsze, wydaje się być wolny od nieszczęść, które wpłynęły na wczesne oprogramowanie Nougat dla Nexusa 5X i 6P, tym razem w zeszłym roku. Właściciele Pixel i Nexus, którzy mieli szczęście znaleźć się na ścieżce wczesnego wydania, będą jednymi z pierwszych, którzy doświadczyli najbardziej stabilnej i najbardziej wydajnej wersji Androida od lat.