HTC pragnie przeglądu oka

Selfie. Pierwszy raz usłyszałem to słowo, które przerwałam. Czy naprawdę potrzebujemy terminu na zrobienie sobie zdjęcia na wyciągnięcie ręki za pomocą kiepskiego aparatu z przodu? (Być może użyłem mocniejszego języka). To było kilka lat temu. Dziś termin ten eksplodował w użyciu, a aparaty smartfonów nie są już tak małe i gówniane, ale wciąż nie znoszę nawet czytania słowa, a tym bardziej używania go. Powstały dedykowane sieci społecznościowe, okropny (i na szczęście krótkotrwały) sitcom ABC, a teraz smartfon HTC Desire Eye. W grze jest więcej niż przedni 13-megapikselowy aparat, ale jest to cecha charakterystyczna tego urządzenia.

To znak czasów, że producent taki jak HTC poczułby się zmuszony wypuścić telefon z wysokiej jakości aparatem o wysokiej rozdzielczości przeznaczonym do robienia zdjęć użytkownikowi. Ale ten komentarz na temat stanu naszego społeczeństwa jest prawdopodobnie na inny dzień. Widok kogoś robiącego selfie dzisiaj nie jest zaskakującą rzeczą. Spacerując po Times Square lub Champ de Mars zobaczysz wykonawcę selfie po wykonawcy selfie. Może wywołać przewrót lub dwa, ale to już nie jest szalona, ​​narcystyczna rzecz.

HTC Desire Eye to jednak zaskakujący i szalony telefon. Duży, centralnie zamocowany okrągły obiektyw u góry dominuje w twarzy telefonu, niczym oko cyklopa. Jest tak dominujący, że nawet nie zauważasz, że telefon dzwoni na czerwono, jak artystycznie ukryte są głośniki, czy że przednia kamera błyska podwójną diodą LED. Na dobre lub złe, HTC Desire Eye to telefon do selfie.

O tej recenzji

HTC Desire Eye zastosowany do tej recenzji został dostarczony przez HTC i korzystamy z niego przez prawie trzy tygodnie. Działa pod kontrolą Androida 4.4.4 KitKat z warstwą HTC Sense 6.0, z dostosowaniami wizualnymi HTC, programem uruchamiającym i innymi poprawkami. Ponieważ jest to telefon marki AT & T, w tym czasie używaliśmy go wyłącznie w AT&T, zarówno w regionach Cincinnati, jak i Columbus w stanie Ohio. Ten telefon był również podłączony do smartwatcha Android Wear (Moto 360) przez większą część okresu przeglądu.

Sprzęt HTC Desire Eye

Duży biały telefon z cyklopem

HTC Desire Eye nie jest subtelnym telefonem. Wygląda inaczej niż cokolwiek na rynku. Tam, gdzie HTC One M8 ma obudowę wykonaną z gładkiego i zakrzywionego aluminium, która dobrze leży w dłoni, Desire Eye to duża, biała, plastikowa płyta telefonu. Istnieje również wersja niebieska z granatową czernią i jaśniejszymi niebieskimi slajdami, ale nie jest dostępna w AT&T ani bezpośrednio w HTC.

Ale nazywanie tego „plastikowym” oznacza lekceważenie tego, jak solidny jest ten telefon. To tworzywo sztuczne nie jest cienkim, cienkim arkuszem, który zgina się lub trzeszczy po naciśnięciu. Jeśli cokolwiek - lub przynajmniej dla tych z nas tutaj w USA, którzy nie często widują linii HTC Desire - powiedzielibyśmy, że projekt produkcji jest podobny do HTC One M7 pierwszej generacji, czując się jak solidny przystojniak z poliwęglanu, który został obrobiony w celu utworzenia wnęki na elementy wewnętrzne i otwory na różne części, które muszą wystawać, a także pierścień z czerwonego plastiku (jest bardziej szkarłatny lub cynobrowy, jeśli chcesz uzyskać specyficzny kolor na palecie kolorów) po bokach.

Desire Eye robi mile widzianą przerwę od układu HTC dla telefonów z serii M, przesuwając przycisk zasilania na prawą stronę za pomocą przycisków głośności i spustu migawki aparatu (więcej na ten temat później). Niestety przycisk zasilania ma dokładnie tę samą teksturę i działanie, co rocker o płaskiej głośności, zaledwie ćwierć cala na północ. W ciągu trzech tygodni użytkowania tego telefonu nigdy nie byłem w stanie konsekwentnie włączać i wyłączać go bez uprzedniego kilkakrotnego naciśnięcia przycisku zmniejszania głośności.

Na szczęście HTC Sense zawiera te same gesty wybudzenia Motion Launch co jego towarzysze z wyższej półki, i podobnie jak inni, wciąż domaga się, aby bity wykrywające ruch zostały przynajmniej lekko potknięte, zanim zacznie zauważać gesty na ekranie. To ma być wywołane przez podniesienie telefonu, wyciągnięcie go z kieszeni lub co tam masz, ale jest to trochę irytujące, gdy telefon po prostu siedzi na biurku i ten sam gest nic nie robi, zanim go najpierw nie przeniesiesz.

Ten ekran, który można przesunąć, to 5, 2-calowy wyświetlacz LCD IPS LCD o rozdzielczości 1080p. Jest to nieco większy niż One M8, ale wciąż dobrze w zakresie rozmiarów, w którym piksele są tak małe, że znikają. To doskonały ekran, na równi z tym, co widzieliśmy w flagowych smartfonach HTC. Jest jasny, ma doskonałe odwzorowanie kolorów, szerokie kąty widzenia, a w naszych czasach nigdy nie wykazywał żadnych zauważalnych wad.

Na początku spoglądając na Desire Eye nie zauważasz żadnych głośników. W rzeczywistości dopiero po tym, jak zacząłem odtwarzać muzykę, aby sprawdzić moc głośników (jestem bezwzględnym fanem głośników BoomSound w One M8, nawet jeśli nazwa jest głupia), musiałem zapytać, gdzie dźwięk dobiegał z. Okazuje się, że dźwięk jest wypompowywany ze szczelin o wysokości 1/16 cala wysokości na górze i na dole wyświetlacza. Z czarną ramką wokół ekranu i czarną kratką na głośniki, po bokach miękkiej bieli podbródka telefonu i, na czole, głośniki po prostu znikają.

Desire Eye to coś więcej niż tylko jakikolwiek inny telefon na rynku. Kamery wcale nie wystają, a tył jest idealnie płaskim obszarem z białego, miękkiego w dotyku plastiku. Jedyne krzywe, które znajdziesz, znajdują się tuż przy krawędziach telefonu, z wąskim zagięciem owijającym się po bokach, a następnie ostrzejszym rogiem owijającym się na przednią twarz.

Podbródek na dole jest nieco krótszy niż One M8, chociaż nie mieści też dużej kratki głośnika. I odwrotnie, górna część telefonu jest wyższa, aby pomieścić duży obiektyw tego 13-megapikselowego przedniego aparatu. Ten aparat jest otoczony po prawej stronie jasnym, wielokolorowym światłem powiadomień, a po lewej podwójną lampą błyskową LED i dwoma otworami dla czujników jasności otoczenia i czujników zbliżeniowych - wszystkie ustawione wzdłuż osi środkowej. Wygląda przyzwoicie, ale także wyróżnia się jak jeden z wielkich oczu Margaret Keane.

Wszystko to sprawia, że ​​telefon wydaje się zarówno duży, jak i duży. Mówimy o urządzeniu, które jest o ułamki cala wyższe i szersze niż One M8, a nawet o włos cieńsze i ledwie lżejsze, ale w porównaniu wygląda tylko masywnie. A One M8 to już dość duży telefon. Wygląd ten można przypisać konstrukcji płyty - płaskie powierzchnie oznaczają, że nie jest on tak ergonomiczny jak delikatnie zakrzywione aluminium One M8, choć nie oznacza to, że jest to niewygodny telefon. Wizualnie przesunięcie tylnej kamery do rogu i nadruk z logo HTC i AT&T z tyłu otwiera dużą przestrzeń nieprzerwanej bieli, a białe rozpiętości z przodu sprawiają, że telefon wydaje się szerszy niż w rzeczywistości. HTC Desire Eye nie jest tak naprawdę wielkim telefonem, ale na pewno tak się czuje.

Jest tu jednak jeden bardzo ładny akcent projektowy, a mianowicie tace na karty microSD i SIM. Zamiast wymagać wkładania szpilki lub narzędzia do wyjmowania do małego otworu w celu wysunięcia tacy, HTC wybrał tace z klapkami, które można zaczepić paznokciem i wyciągnąć. W typowy sposób HTC port Micro USB u dołu jest odwrócony płaską stroną do przodu i znajduje się w prawym dolnym rogu.

W Desire Eye bije czterordzeniowy procesor Qualcomm Snapdragon 801 2, 3 GHz. Jest to ten sam układ, który znajduje się w One M8, z pasującymi 2 GB pamięci RAM i 16 GB pamięci. Dla osób tak skłonnych oferuje rozszerzenie microSD do 128 GB (te autoportrety 13MP szybko zapełnią przestrzeń pozostałą po wypowiedzeniu się przez Androida, HTC Sense i wstępnie zainstalowane aplikacje AT&T).

Frustrujące jest to, że pomimo większego telefonu, szczególnie w dziale głośności dzięki swojej blokowej konstrukcji, Desire Eye ma zaledwie 2400 mAh baterii - pełne 200 mAh mniej niż bardziej smukły One M8. To powiedziawszy, nawet z nieco mniej pojemną baterią nadal byłem w stanie uzyskać całodniowy użytek, a potem trochę z telefonu. Nawet w dniach spędzonych na podróży, gdy całkowicie nie korzystałem z Wi-Fi, nadal kładłem się spać z około 20% baterii.

Podsumowując, masz solidną ofertę na flagowy telefon z początku 2014 roku. Wkrótce jednak zbliżamy się do 2015 roku, a specyfikacje Desire Eye nie są zbyt imponujące w czasach urządzeń mobilnych z 64-bitowymi procesorami i wyświetlacze Quad HD. Desire Eye zostało odpowiednio wycenione, dzwoniąc w wysokości 149, 99 USD na 2-letnią umowę z AT&T, już za 18, 34 USD miesięcznie, lub tylko 549, 99 USD.

Oprogramowanie HTC Desire Eye

Poczucie 6 na wskroś

Jeśli korzystałeś z produktu HTC w ubiegłym roku, doświadczenie oprogramowania Desire Eye będzie całkiem znajome. W końcu działa na HTC Sense 6 ze wszystkim, co jest częścią tego pakietu. Istnieje niestandardowy program uruchamiający z kompaktowymi przyciskami wstecz / home / wielozadaniowość, zegar podpisu HTC i widget pogody oraz przeciągnięcie od lewej do prawej, aby wyświetlić HTC BlinkFeed. Jak zawsze, BlinkFeed automatycznie agreguje treści z różnych kont w mediach społecznościowych, kalendarza i innych, aby zapewnić czyste i skoncentrowane na zdjęciach swobodne przeglądanie.

Szuflada aplikacji do przewijania stron w pionie jest również HTC, a gotowym ustawieniem jest bardzo przestronna siatka ikon 3 x 4. To prawie zabawne w ilości pustej przestrzeni, którą tworzy na 5, 2-calowym wyświetlaczu. Podobnie jak w przypadku innych urządzeń Sense, możesz zmienić odstępy (szybko zdecydowałem się na układ 4x5, który zwiększa liczbę ikon na stronie o 66%), a także kolejność sortowania z opcjami alfabetycznymi (domyślne), najnowszymi i niestandardowymi (co pozwala również mieć foldery w szufladzie aplikacji).

Istnieje typowy asortyment własnych aplikacji HTC wraz z wymaganymi aplikacjami Google, więc możesz znaleźć się w trudnych sytuacjach, takich jak posiadanie dwóch aplikacji o nazwie Kalendarz. Większość wstępnie zainstalowanych aplikacji HTC jest wystarczająco niewinna, z wpisami takimi jak radio FM, muzyka, akcje i pogoda. To aplikacje AT&T, które naprawdę wydobywają nadęty program, dzięki wspieranej przez operatora aplikacji do płatności mobilnych Softcard (wcześniej niestety nazwanej ISIS zaczepiającej jedno z 8 domyślnych miejsc aplikacji na pierwszej stronie).

Również w AT&T znajdziesz instalacje AT&T FamilyMap, AT&T Live, AT&T Locker, AT&T Mail (co sprawia, że trzy aplikacje pocztowe są gotowe), AT&T Mobile Locator, AT&T Navigator, AT&T Ready2Go, AT&T Smart Wi- Fi, Beats Music, identyfikator dzwoniącego, pomoc urządzenia, tryb jazdy, dla dzieci !, gry, Keeper, KeyVPN, Lookout, mobilny punkt dostępu, telewizja mobilna, myAT & T, Uber i YP.

Niektóre z nich są stosunkowo nieszkodliwe - Pomoc dotycząca urządzenia jest jedynie skrótem do strony pomocy Desire Eye na stronie internetowej AT&T. Inne są wręcz irytujące - wraz z pierwszymi kilkoma odebranymi połączeniami przeszkadza ci identyfikator Caller Name ID, aby zapisać się na płatną usługę o wartości 2, 99 USD / miesiąc (i ta usługa pochodzi od firmy o nazwie Cequint, a nie AT&T). Żadnej z tych aplikacji nie można odinstalować, aby zwolnić trochę cennego miejsca, ale możesz przynajmniej je wyłączyć, aby ukryć ich ikony i zatrzymać powiadomienia. Litery „AT&T” pojawiają się również po lewej stronie paska powiadomień na 3 sekundy za każdym razem, gdy odblokowujesz telefon, na wypadek gdybyś zapomniał, komu płacisz co miesiąc za obsługę.

W przeciwnym razie jest to Android 4.4.4 KitKat i HTC Sense 6. Jedyną zauważalną zmianą jest nowa aplikacja aparatu „HTC Eye Experience”, która została udostępniona dla reszty linii HTC (nigdy nie mów, że HTC zachowuje nowe zabawki tylko dla nowych telefonów).

Aparaty Eye HTC Desire

13 megapikseli z przodu, 13 megapikseli z tyłu

Można powiedzieć, że większość smartfonów to barweny, jeśli chodzi o ich aparaty fotograficzne. Są powściągliwi i konserwatywni dzięki jednostce skierowanej do przodu (One M8 ma na przykład aparat 5MP z przodu), a następnie oszaleli na punkcie czujnika skierowanego do tyłu (patrz: głębokość dwóch czujników One M8- kamery UltraPixel wzmacniającej pole). Biznes z przodu, impreza z tyłu.

Większość smartfonów to barweny, jeśli chodzi o ich aparaty fotograficzne - biznes z przodu, impreza z tyłu. Nie oko pożądania.

Nie jest tak w przypadku Desire Eye - to wszechstronny, imprezowy potwór z kamerą. Odwróć aparat, a znajdziesz na pierwszy rzut oka praktycznie identyczne strzelanki z przodu iz tyłu, osadzone w szerokich czarnych kółkach w białych plastikowych przestrzeniach telefonu. Mają nawet te same lampy błyskowe z dwoma diodami LED. Tak, z przodu Desire Eye znajduje się podwójna lampa błyskowa LED. Twoje selfie będą nie tylko większe niż kiedykolwiek wcześniej, ale także będą lepiej oświetlone.

Warto jednak zauważyć niewielką różnicę między kamerami. Choć oba mają czujniki 13 MP, tylny aparat ma większy otwór ƒ / 2.0 w porównaniu do ƒ / 2.2 z przodu (co oznacza, że ​​przód wpuszcza około 3/4 tyle światła). Przedni aparat ma również szerokokątny obiektyw o kącie 88 stopni, dzięki czemu możesz albo trzymać rękę bliżej, aby zrobić to selfie, albo wysunąć rękę nieco, aby zmieścić się w większej scenerii i / lub swojej osobie.

Dowodem jest, jak mówią, piksele. A może to budyń? Niezależnie od tego Desire Eye rejestruje duże obrazy z przodu iz tyłu. W przeciwieństwie do frustrującego tylnego czujnika 16: 9 w One M7 i M8, HTC zdecydowało się na bardziej tradycyjną konfigurację 4: 3 (chociaż ustawienia nadal domyślnie wynoszą 16: 9). Zdjęcia zrobione z pełnym czujnikiem rejestrują się przy 4208 x 3120 pikseli, a przycięte domyślne 16: 9 mierzy 2368 pikseli w mniejszym wymiarze.

Nowością w pożądaniu Eye jest dodanie dedykowanego przycisku kamery fizycznej, umieszczonego w prawym dolnym rogu urządzenia (lub w prawym górnym rogu, gdy zmienisz go w poziomą). To nie jest pierwszy smartfon HTC z przyciskiem aparatu (cześć, Evo 4G, HTC 8X, 8XT z systemem Windows Phone i kilka innych), ale jest to pierwszy od kilku lat ten konkretny przycisk. Niestety jest to przycisk rozczarowujący (i jak dziwne jest rozczarowanie przyciskiem).

Jeśli chodzi o przyciski aparatu, istnieje tylko jeden dopuszczalny typ, a mianowicie przycisk dwustopniowy. Z dwustopniowym przyciskiem dostępne są dwa poziomy, do których można przejść, z pierwszym blokującym ustawieniem ostrości i ekspozycji, a następnie drugim faktycznie wykonującym zdjęcie, przy czym oba poziomy mają wyraźnie zdefiniowane dotykowe sprzężenie zwrotne podczas przechodzenia. Za pomocą tych przycisków możesz nacisnąć pół kroku do pierwszego poziomu, aby uzyskać równowagę oświetlenia i ostrość, a następnie przesunąć aparat tak, aby zdjęcie zostało tak ustawione, jak chcesz (być może obiekt, który chcesz odpowiednio naświetlić i ustawić ostrość, ale nie w centrum kadru), a następnie naciśnij resztę drogi, aby wykonać zdjęcie. Możesz również w mgnieniu oka po prostu nacisnąć do końca, aby szybko zrobić zdjęcie, a nawet użyć tego przycisku, aby obudzić telefon bezpośrednio w aplikacji aparatu.

Zwykle poświęcam tylko jedną lub dwie recenzje telefonu na przycisk aparatu, ale w przypadku Desire Eye musiałem określić, jak powinno działać, aby ustawić scenę dla tego, jak naprawdę działa. To nie jest dobre.

Przycisk aparatu w Desire Eye jest w rzeczywistości dwustopniowy, z oczekiwanym zachowaniem ostrości i ekspozycji po wciśnięciu do połowy, a następnie naciśnięciem przycisku do końca w celu zrobienia zdjęcia. Problem wynika z tego, że brak jest dotykowego sprzężenia zwrotnego. Gdy dojdziesz do połowy, ekran ostrzeże Cię, że AF został zablokowany, a gdy dotrzesz do dołu, zaczniesz robić zdjęcia szybkostrzelne, aż zwolnisz. Ale do momentu, w którym faktycznie strzelam zdjęciami, pojawia się presja - czułem się, jakbym ściskał telefon i bez „klikania” informacji zwrotnych po naciśnięciu przycisku, tak naprawdę nie wiesz, co się dzieje, dopóki ekran nie zacznie reagować.

Nie musiało tak być. Przycisk zasilania i oba końce klawisza głośności są klikalne, nawet ledwo słyszalne. Poprzednie telefony HTC miały miłe wrażenia dotykowe w dwustopniowych przyciskach aparatu - podniosłem stary HTC 8X, który miałem tylko po to, aby odświeżyć pamięć i zareagował tak, jakbym tego chciał. Ale robienie zdjęć za pomocą przycisku aparatu w Desire Eye było pracochłonne.

Po walce z tym, ile nacisku wymagało aktywacja kamery, ostatecznie zrezygnowałem z próby użycia przycisku aparatu i po prostu użyłem elementów sterujących na ekranie. Umieszczenie aplikacji aparatu jako jednej z domyślnych ikon w doku programu uruchamiającego oznaczało, że zawsze byłem machnięciem i stuknięciem (przeciągnij, aby odblokować, stuknij, aby otworzyć aparat) lub podwójnym stuknięciem i przeciągnięciem (obudź telefon, przesuń aparat w górę aplikacja z ekranu blokady, aby uruchomić się bezpośrednio w kamerze) z dala od aplikacji kamery dzięki Motion Launch. I wiedziałem, że gdybym nacisnął spust migawki na ekranie, niezależnie od tego, czy delikatnie go stuknąłem, czy też w niego wbiję, zrobi to zdjęcie. Użycie przycisku do robienia selfie również było uciążliwe, wymagając mniej stabilnego uchwytu, aby wywierać wystarczający nacisk, co niezmiennie oznaczało wibrowanie telefonu (na szczęście domyślne ustawienia obejmowały 2-sekundowe opóźnienie dla zdjęć z przodu).

Może tak wyglądać będą przyszłe generacje fotografii, przy czym przyciski fizycznych aparatów fotograficznych są anachroniczne dla fizycznych klawiatur smartfonów. Niektóre osoby ustawione na ich drodze mogą ich chcieć i przeklinać, a wielu starych zegarów będzie spoglądać na nich z miłymi wspomnieniami, ale nadal z łatwością dotknie ekranu. A może dostaniemy przyszłe smartfony z odpowiednimi dwustopniowymi przyciskami aparatu.

Ale co z rzeczywistymi zdjęciami?

Są w porządku, ale przynajmniej konsekwentnie. Równanie jakości ponad ilością jest trudne do wyważenia. Posiadanie większej liczby pikseli powoduje powiększenie obrazu, tak, co może pomóc ukryć hałas występujący w aparatach smartfonów z mikroskopowymi pikselami czujników. Chociaż więc możemy narzekać na skromne 4 megapiksele, które można znaleźć w aparacie One M8, znajdujemy się na przeciwległym końcu spektrum kamer, wciąż lekko niezadowolonych z wyników.

Tam, gdzie M8 miało dawać nam zdjęcia, które były niesamowite w słabym świetle z dużą głębią ostrości i najczęściej dostarczane (chociaż słabe światło nigdy nie było tak spektakularne, jak byśmy się spodziewali), Desire Eye powinno dostarczać szczegółowe zdjęcia w pikach. Problem polega na tym, że powiększenie tego detalu kończy się rozczarowaniem wywołanym hałasem. Zdjęcia niezwiązane z liczbą pikseli wydają się być albo jasne, że niemal zostają wysadzone, albo przyciemnione i wyciszone, a pomiędzy nimi jest bardzo niewiele. Oprogramowanie do edycji HTC jest fajne, ale korekty skupiają się prawie wyłącznie na twarzach, a jeśli nie ma ich na scenie, nie ma magii.

Tak jak powiedziałem, trudno to zrównoważyć. I musimy się zastanawiać, dlaczego dokładnie potrzebujemy 13 megapikseli na przednim aparacie. Zdecydowana przeważająca większość czasu (wyjdziemy na kończynę i powiedzmy 99, 9 procent czasu), że aparat będzie znajdował się nie dalej niż trzy stopy od swojego obiektu. Wiesz, na wyciągnięcie ręki. I to jest naprawdę rozciągające (dosłownie). Może dostaniesz kij do selfie i pójdziesz trochę dalej. Niezależnie od tego, 99, 9 procent czasu obejrzysz to zdjęcie za pośrednictwem sieci społecznościowej, czy to na Facebooku, Twitterze czy Instagramie. Nie zobaczysz go w pełnej rozdzielczości i nie będziesz musiał powiększać ani przycinać tylko do twarzy, ponieważ twarz zacznie wypełniać ramkę, aby rozpocząć.

Oprócz rozmiaru arkusza obrazu nie jesteśmy pewni, jakie korzyści są tutaj oferowane. Nawet przednia strzelanka 5MP w One M8 może nagrywać wideo 1080p, a aparaty Desire Eye 13MP nie nagrywają wideo 4K. W przypadku aparatu, którego celem jest robienie zdjęć selfie, Desire Eye naprawdę robi tylko bardzo duże selfie.

A ten przedni błysk? Nigdy nie będziesz chciał z niego korzystać. W odległości 2-3 stóp jest oślepiająco jasny dla nocnych zdjęć i całkowicie zmyje i spłaszcza twarze, które chcesz uchwycić. Miałem nadzieję, że może to trochę pomóc jako światło wypełniające do wieczornych ujęć, ale istnieje bardzo wąski zakres oświetlenia otoczenia, w którym jest to naprawdę przydatne. Podobnie jak wszystkie aparaty z wbudowanymi lampami błyskowymi, czy to smartfon, czy pełnowymiarowa lustrzanka cyfrowa, ma ten sam problem - lampa błyskowa znajduje się zbyt blisko obiektywu, aby była dobra na cokolwiek innego niż zapewnianie oświetlenia w fotografii użytkowej.

HTC Desire Eye w prawdziwym życiu

Zaskakująco niepozorne

Być może pochodzi to z mojej historii jako entuzjasty smartfonów, ale zwykle zauważam, jakiego telefonu używa dana osoba, i dość rzadko zdarza mi się, że nie rozpoznaję smartfona (chociaż pewnego dnia zostałem rzucony przez pętlę HTC Droid DNA). Właśnie z tą przekrzywioną perspektywą patrzę na HTC Desire Eye i widzę telefon, który rzuca się w oczy w mojej kolekcji urządzeń. Ale dla przeciętnego człowieka jest to po prostu inny telefon - może wyglądać trochę inaczej, ale wyobrażam sobie, że to jak moja reakcja, jeśli kiedykolwiek trafię na pole golfowe. Jasne, twój klub wygląda wytwornie, ale widząc, że prawie nic nie wiem o golfie i tak naprawdę nie dbam o golfa, naprawdę wiem, czy jest to coś wyjątkowego lub wyjątkowego, czy też zmusza siłę woli do opieki.

Używając HTC Desire Eye publicznie, nie spotkałem się z taką reakcją, jakiej się spodziewałem, a na pewno nie taką, jaką miałem, gdy miałem iPhone'a 6 przez pierwsze miesiące dostępności - „Czy to iPhone 6 ? Czy mogę to potrzymać?" - i nadal robią to od czasu do czasu dzisiaj. Z wielką białą płytą z tyłu, czerwonymi bokami i gigantyczną kamerą cyklopa, pomyślałem, że ten telefon będzie się wyróżniał. Nadal robi to moim oczom, ale dla ogółu społeczeństwa jest to po prostu kolejny anonimowy telefon z płytą. Miałem taką samą osobę, jak gdyby była to nowa Galaxy; co za różnica robi marketing dolarów.

Procesor Snapdragon 801 i 2 GB pamięci RAM były w stanie sprostać każdemu zadaniu, które rzuciłem, i przez cały czas korzystałem z telefonu, którego nie pamiętam, ani jednego opóźnienia. Jeśli chodzi o telefon, HTC Desire Eye działa. Dopiero gdy zapuściłem się w znane obszary słabego sygnału, zauważyłem problemy z łącznością i działało ono tak dobrze, jak każdy inny telefon AT&T, który tam zabrałem. Wi-Fi, GPS, LTE i Bluetooth działały zgodnie z oczekiwaniami.

Jak wspomniałem wcześniej, ten telefon ma baterię 2400 mAh. HTC podaje żywotność baterii wynoszącą 20 godzin czasu rozmowy 3G i 538 godzin czasu gotowości 3G. Są to jednak zupełnie bezsensowne statystyki, ponieważ przeciętny użytkownik smartfona spędza zaledwie 15 minut dziennie rozmawiając przez telefon, prawie tak długo czytając i wysyłając wiadomości tekstowe oraz coraz więcej czasu na używanie aplikacji, przeglądanie Internetu i innych danych -intensywne zajęcia. Czas rozmowy jako wskaźnik nie jest przydatny dla współczesnego użytkownika smartfona.

W moim własnym mieszanym użyciu, polegającym na przeglądaniu Internetu za pomocą przeglądarki Chrome, sprawdzaniu Twittera za pośrednictwem Tweetów i częstym nurkowaniu w Hangoutach, Feedly, Gmailu, a także sporadycznych niechęci do Map Google do nawigacji, rzadkich połączeń telefonicznych i, oczywiście, robiąc sobie kilka zdjęć, widziałem całkiem przyzwoitą żywotność baterii. Odłączając się o 8 rano i spędzając cały dzień z dala od Wi-Fi, wciąż miałem około 20 procent energii na akumulatorze, kiedy podłączyłem się do ładowarki o pierwszej w nocy, pełne 17 godzin później.

Dolna linia

Zejdź ze swoim dużym selfie

Desire Eye nie ma obecnie dużego nacisku marketingowego od HTC czy AT&T, ale mogę sobie wyobrazić, jak to wyglądałoby: 30 sekund osób robi selfie. Nastoletnie dziewczyny, dziadek, para na miłej kolacji, kierowca samochodu wyścigowego, astronauta i Robert Downey, Jr. HTC Desire w AT&T: udostępnij swoje wewnętrzne selfie.

Ten 13-megapikselowy aparat jest głównym punktem sprzedaży tego telefonu. W porównaniu do HTC One M8 ma ten sam procesor, pamięć RAM i pamięć, te same głośniki i nieco mniejszą baterię zrównoważoną przez nieco większy wyświetlacz. Duża różnica sprowadza się do kamer, w których Desire Eye przewyższa One M8 pod względem specyfikacji. Ale tam, gdzie guma styka się z drogą, te aparaty nie są zbyt imponujące. Zdjęcia, które produkują, są dość rozczarowujące, ponieważ są przedmiotem tego telefonu.

Ale pomimo tego, że jest to „telefon do selfie”, HTC Desire Eye to coś więcej niż tylko aparaty fotograficzne. Ma doskonały ekran, świetne głośniki stereo, przyzwoitą żywotność baterii i konstrukcję, która choć blokowa, jest wyjątkowa i solidna. Oprogramowanie jest stabilne i ogólnie intuicyjne, a personalizacja HTC Sense w najgorszym przypadku jest nieszkodliwa, aw wielu przypadkach wręcz przydatna.

Ale nie mogę się oprzeć wrażeniu, że cecha markizy Desire Eye to coś więcej niż sztuczka. Lampa błyskowa w przednim aparacie jest przytłaczająca, a sam czujnik wydaje się sprzedawany bardziej w specyfikacji niż w rzeczywistej jakości. Kiedy selfie, które robię, zmierza w kierunku 640-pikselowych kwadratów na Instagramie, co dobrego ma 13 megapikseli?

Sam charakter selfie polega na tym, że jest to osobiste zdjęcie. Osoba robiąca zdjęcie jest jej tematem, nawet jeśli widoczne są inne osoby lub tło, chodzi o to, aby powiedzieć, że ja tu robię. Nie potrzebujesz trzynastu megapikseli i przysłony ƒ / 2.2, aby opowiedzieć tę historię. Niezależnie od tego, czy stoisz przed nowym billboardem Google na Times Square, twarzą w twarz z Wieżą Eiffla w tle, czy tłoczysz się z Ellen DeGeneres, Bradem Pittem i Jennifer Lawrence przy Oscarach, 13 megapikseli wydaje się po prostu przesadą. Selfie polega na uchwyceniu chwili i emocji, a nie drobnych szczegółów.

To powiedziawszy, jeśli naprawdę lubisz selfie, to jest sprawa, którą należy zrobić dla HTC Desire Eye. Dzięki uchwyceniu tych drobniejszych szczegółów Twoje selfie mogą być najostrzejsze w mieście, a hałas i artefakty zostaną wyeliminowane, gdy ogromny obraz zostanie zmniejszony do rozmiarów społecznościowych. A dzięki odpowiedniemu oświetleniu i być może drobnym dopracowaniu zdjęcia za pomocą dołączonego oprogramowania możesz po prostu zrobić selfie warte drukowania, kadrowania i zawieszenia na ścianie. Kto by pomyślał, że kiedyś powiemy to o przednim aparacie smartfona?

Możemy otrzymać prowizję za zakupy za pomocą naszych linków. Ucz się więcej.