Recenzja Oninaki: fascynująca koncepcja ze słabym następstwem

Spisu treści:

Oninaki
Dobry
Złe
Oninaki Co mi się podobało
Oninaki: Czego nie lubiłem
Zachowaj porządek na świecie
Oninaki

Ilekroć słyszę, że Square Enix jest zaangażowany w inną grę RPG, moje serce trzepocze i nie mogę się oprzeć, aby pokładać nadzieje. W końcu to wspaniali ludzie, którzy przynieśli nam serię Final Fantasy. Kiedy usłyszałem o Oninaki, natychmiast się zainteresowałem. Po pierwsze, został stworzony przez Tokyo RPG Factory, programistę, który przyniósł nam, że jestem Setsuna. Dodatkowo, grafika pudełkowa pokazała piękny styl artystyczny, a główna idea gry brzmiała fascynująco.

W Oninaki wcielasz się w rolę Kagachi, młodego mężczyzny, którego rodzice zmarli, gdy był jeszcze chłopcem. Jednak młodemu Kagachi nie pozwolono rozpaczać po śmierci rodziców. Panuje przekonanie, że umarli nie mogą brać udziału w reinkarnacji, jeśli mają coś, co wiąże ich z powrotem do świata żywych. Wczesna trauma Kagachiego powoduje, że dorasta i zostaje Strażnikiem - w zasadzie zakonnikiem, policjantem i szermierzem w jednym. On i inni Obserwatorzy służą Suwerenowi, Lobelii - przywódcy religijnemu, który sztywno przestrzega praw reinkarnacji. W związku z tym mają za zadanie lokalizować zagubione dusze, komunikować się z nimi i pomagać im iść dalej. Pomimo poczucia, że Kagachi służy słusznej sprawie, coś jest nie tak z tym światem i gracz musi dowiedzieć się, co to jest.

Podczas gdy Oninaki jest intrygującym pomysłem na grę, sama fabuła toczy się wszędzie, a dialog po prostu nie jest dobry. Mimo to walka jest bardzo przyjemna, choć nieoryginalna. To jedna z tych gier RPG dla graczy lubiących wyzwania. Zawiera drzewka umiejętności do awansowania, sklep Alchemika do ulepszania ekwipunku i mnóstwo wrogów do bitwy. Nie daj się zwieść uroczemu wyglądowi zrzutów ekranu. To ciężka historia o stracie i śmierci. Jest obecnie dostępny na PS4, Nintendo Switch i Steam.

Oninaki

Połóż umarłych do odpoczynku

Konkluzja: Oninaki oferuje ciekawe spojrzenie na to, jak funkcjonowałby świat, gdyby dominujące przekonanie obejmowało reinkarnację. Mechanika walki jest trudna i jeśli chcesz posunąć się daleko, musisz być na bieżąco z ulepszeniami, drzewkami umiejętności i typami ataku. Jest dostępny na PS4 i Nintendo Switch.

50 USD na Nintendo
50 USD w Steam

Dobry

Fascynujący pomysł na historię
Wspaniałe pudełko
Trudna walka

Złe

Nieregularna fabuła
Złe pisanie
Nieoryginalne elementy RPG

Oninaki Co mi się podobało

Dwie rzeczy, które najbardziej podobały mi się w tej grze, to mechanika walki i idea świata. Jako Obserwator, Kagachi przejmuje kontrolę nad kilkoma Demonami - specjalnymi duszami uzbrojonymi w broń, które nie mogą poruszać się w cyklu reinkarnacji. Po uzbrojeniu lub „posiadaniu” broń Daemona staje się bronią Kagachiego i oboje pracują razem, aby pokonać wrogów. Podczas walki będziesz awansować na wyższy poziom i umożliwiać postęp w atakach Daemona w drzewie umiejętności. To szczerze przypominało używanie Ostrzy w Xenoblade Chronicles 2 - więcej na ten temat później. Ulepszanie umiejętności mojego Demona i poznawanie ich przeszłości sprawiło, że więcej zainwestowałem i pomogło mi poczuć się, jakbym stawał się silniejszy.

Musisz przetestować swoje umiejętności bojowe i skorzystać z konkretnej broni każdego demona.

To powiedziawszy, nie jest to gra dla każdego, kto chce swobodnej gry, nawet gdy gra się w trybie swobodnym. Bitwy z bossami są znacznie trudniejsze niż w wielu innych grach. Musisz przetestować swoje umiejętności bojowe i skorzystać ze specyficznej broni każdego z demonów, aby skutecznie pokonać wrogów. Aby powstrzymać cię od zbytniego polegania na samoleczeniu, możesz trzymać tylko pewną liczbę kadzideł leczniczych. Uwielbiałem wyzwania, jakie przyniosły te bitwy, zwłaszcza że nie spodziewałem się, że walka będzie tak skomplikowana.

Podczas przemierzania kraju odkryjesz nowe Demony, każdy z własną unikalną bronią i umiejętnościami. Utrzymywanie drzewka umiejętności Daemona pozwala uzyskać mocniejsze ataki, a tym samym zmierzyć się z trudnymi przeciwnikami. Na każdej mapie jest mnóstwo przeciwników, którzy zajmą cię. To nie jest turowa gra RPG, więc unikaj, uderzaj lub biegaj, ile chcesz w bitwie.

Jedną z umiejętności Obserwatora Kagachi jest umiejętność przemierzania krainy umarłych. Za naciśnięciem jednego przycisku zobaczysz zagubione dusze, wrogów lub skrzynie ze skarbami, których wcześniej nie widziałeś. Podobnie jak w The Legend of Zelda: Twilight Princess, przełączanie między królestwami sprawia, że musisz eksplorować każdą mapę w obu trybach, aby naprawdę zobaczyć wszystko. To oczywiście obudziło we mnie finalistę i sprawiło, że musiałem biegać wszędzie w obu trybach. Zazwyczaj będziesz nagradzany za swoje wysiłki, albo poprzez znalezienie większej liczby wrogów, aby osiągnąć wyższy poziom, albo skarb skrzynek z przydatnymi przedmiotami.

Oninaki: Czego nie lubiłem

Kiedy zacząłem pobierać Oninaki, nie byłem pewien, czego się spodziewać. Grafika pudełkowa wyglądała wspaniale i była bardziej zorientowana na dorosłych, ale rzeczywista gra wyglądała jak dziecięca i mniej poważna. Ostatecznie odkryłem, że jest to jedna z tych gier, w których styl gry nie pasuje do tonu fabuły. I to dziwne.

Kagachi ciągle znajduje się w ciężkich sytuacjach, w których musi poradzić sobie ze śmiercią, morderstwem, surową religią i stratą. To ustawiło grę, aby potencjalnie odkryć kilka interesujących koncepcji, ale ostatecznie tego nie robi. Zamiast tego po prostu rysuje powierzchnię na wiele z tych tematów i strzela w losowych kierunkach z nieregularną fabułą. W tym duchu większość dialogu między postaciami jest wymuszona i źle napisana. Było kilka zwrotów akcji, które były całkowicie niepotrzebne i pomniejszyły główną historię. W każdym razie naprawdę trudno jest połączyć się z historią lub nawiązać kontakt z główną postacią.

Opcje walki w tej grze wyglądały jakby zostały skradzione z innych gier zamiast tworzyć coś nowego

Choć podobała mi się mechanika bitewna w tej grze, nie mogłem nie zauważyć, że widziałem je wcześniej. Nie oznacza to, że gry RPG nie powinny mieć możliwości wyciągania od siebie pomysłów, ale robiąc to, powinny uzupełniać to, co zrobiły poprzednie gry. Opcje walki w tej grze wyglądały jakby zostały skradzione z innych gier zamiast tworzyć coś nowego. Wspomniałem wcześniej, że Daemony bardzo lubią używać Ostrzy w Xenoblade Chronicles 2. W obu grach możesz zmieniać broń, ulepszać umiejętności i odblokowywać nowe ataki. Duża różnica polega na tym, że dużo bardziej zależało mi na historiach Blade'a i drzewko umiejętności frustrujące było w Oninaki. Nawigacja jest trudna, aby wybrać umiejętności, które chcesz ulepszyć.

3 z 5

Oninaki to historia, która bada śmierć, wierzenia religijne i straty. Chociaż jest to świetny pomysł w teorii, rzeczywista gra nie realizuje wielu głębokich pomysłów, z którymi mogłaby się zmierzyć. Zamiast tego dostajesz fabułę, która przeskakuje od jednej myśli do drugiej i przekształca się w losowe zwroty akcji, które wydają się nie pasować. Mimo to sztuka jest sama w sobie, a walka jest świetna dla osób, które kochają intensywne gry RPG. Po prostu nie oczekuj niczego zbyt oryginalnego, ponieważ wiele mechaniki walki było wcześniej widzianych w innych grach.