Możliwe, że nie widziałeś planów HP z ostatniego miesiąca na open source WebOS. Zrobiliśmy to i mieliśmy kilka słów do powiedzenia siebie. HP ma teraz dobrą okazję do opublikowania mapy drogowej dla swojej wersji open source i jest w pełni otwartym źródłem aplikacji Enyo. Ale co to wszystko oznacza dla tłumu Androida? W krótkim okresie oznacza to, że zobaczysz co najmniej kilka aplikacji webOS dostępnych dla Androida. W dłuższej perspektywie oznacza to, że prawdopodobnie zobaczysz dzień, w którym zmieniają się tabele i możesz zainstalować webOS na tabletach z Androidem (zamiast na odwrót).
Najpierw zajmiemy się aplikacjami - w tym tygodniu HP wydało kod źródłowy dla struktury aplikacji Enyo. U podstaw Enyo leży technologia web jak wszystko webOS (podczas gdy platforma Android oparta jest na Javie). Jako platforma aplikacji, Enyo jest językiem, którego używają programiści webOS do tworzenia swoich aplikacji i służy jako pośrednik do surowego kodu sieciowego. Znakiem towarowym interfejsu użytkownika Enyo jest stosowanie przesuwnych paneli, które zarówno wysuwają się z boków, jak i układają w stosy w celu dostosowania wielokanałowych interfejsów. Pod tym względem nie różni się tak bardzo od koncepcji Fragments wprowadzonej do tworzenia aplikacji dla Honeycomb.
Przejście na oprogramowanie typu open source oznacza, że programiści, którzy napisali w Enyo, mogą bez problemu kompilować aplikacje do załadowania w przeglądarce lub w systemach operacyjnych obsługujących aplikacje internetowe. W rzeczywistości już się dzieje - wiele aplikacji webOS Enyo jest dostępnych za pośrednictwem przeglądarek internetowych opartych na WebKit, a co najmniej jedna, klient Instapaper o nazwie Paper Mache, jest teraz dostępny w Android Market. Oczywiście jest kilka drobnych poprawek, które trzeba będzie zrobić, aby wszystko było przyjemne i płynne, ale aplikacje takie jak Paper Mache wyglądają i zachowują się (minus opóźnienie i jitter) dokładnie tak, jak w webOS.
Drugim ważnym ogłoszeniem było to, że HP zrzuca swoje niestandardowe jądro i uruchamia standardowe jądro Linuksa do użytku w Open webOS. Jest to podstawowa zasada jądra Androida, dzięki której przełącznik webOS zyska obsługę szerokiej gamy sprzętu. Tam, gdzie jest Cyanogen dla projektu Android Open Source, z pewnością spodziewamy się tego samego w przypadku webOS. Pytanie brzmi… czy ktoś będzie chciał go zainstalować?
